Józef Flawiusz

Józef Flawiusz (łac. Iosephus Flavius, właśc. Josef ben Matatia; 37–po 94) – żydowski historyk pochodzący z rodu kapłańskiego.

Pierwsze słowo poucza nas, że Bóg jest jeden i że tylko Jemu należy oddawać cześć. Drugie zabrania nam czynić wizerunków jakichkolwiek żywych stworzeń dla oddawania im czci. Trzecie nakazuje, byśmy nigdy nie przysięgali na Boga w błahej sprawie, czwarte – byśmy święcili każdy siódmy dzień powstrzymując się od wszelkiej pracy, piąte – byśmy szanowali rodziców, szóste zabrania nam morderstwa, siódme – cudzołóstwa, ósme – kradzieży, dziewiąte – dawania fałszywego świadectwa, a dziesiąte nakazuje, byśmy nie pożądali żadnej rzeczy, która należy do innego człowieka.
- Źródło: Dawne dzieje Izraela, tłum. Zygmunt Kubiak, Jan Radożycki, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2001, ISBN 8388794469.

Na wstydliwym miejscy utworzył się ropiejący wrzód i lęgły się tam robaki.
- Opis: o ciężkim schorzeniu genitaliów króla Heroda
- Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 27.

To, że dał się uwikłać niewieście, trzeba przypisać słabości natury człowieczej ulegającej grzechom, ale należy dawać świadectwo wspaniałemu męstwu, jakie okazał we wszystkich innych swoich czynach.
- Źródło: Dawne dzieje Izraela, cyt. za: Paul Johnson, Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 288–289, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 37.
- Opis: o Samsonie.

W moim jednak wypadku przodkowie byli nie tylko kapłanami, ale jeszcze należeli do pierwszej z dwudziestu czterech klas – co samo w sobie już jest niemałym wyróżnieniem, i do najznakomitszego z tworzących ją rodów. Ze strony matki łączą mnie nawet więzy krwi z domem królewskim, gdyż potomkowie Asamonajosa, z którymi jest ona spokrewniona, byli przez bardzo długi czas arcykapłanami i królami naszego narodu. A oto mój rodowód. Moim praprzodkiem był Szymon o przydomku Jąkała. Urodził się w czasie, kiedy godność arcykapłańską piastował syn arcykapłana Szymona, Hirkan, który pierwszy spośród mężów sprawujących ten urząd nosił takie imię. Szymon Jąkała miał dziewięcioro dzieci, a jednym z nich był Mattias, zwany synem Efajosa. Ten zaś poślubił córkę arcykapłana Jonatesa, który pierwszy z potomków Asamonajosa dostąpił godności arcykapłańskiej, i był bratem Szymona, który również piastował to stanowisko. Owemu Mattiasowi urodził się w pierwszym roku rządów Hirkana syn Mattias, przezwany Garbusem, temu znów w dziewiątym roku władztwa Aleksandry – Józef, a Józefowi w dziesiątym roku sprawowania władzy przez Archelaosa – Mattias, który został moim ojcem w pierwszym roku panowania cezara Gajusza. Ja natomiast mam trzech synów: najstarszy Hirkan przyszedł na świat w czwartym, Justus w siódmym i Agryppa w dziewiątym roku rządów cezara Wespazjana.
- Źródło: Przeciw Apionowi. Autobiografia, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Warszawa 2010

W tym czasie stał się przyczyną zaburzeń niejaki Jezus, człowiek mądry (…). Piłat skazał go na śmierć krzyżową.
- Źródło: Bernard Lecomte, Tajemnice Watykanu, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010, ISBN 9788324013890, tłum. Michał Romanek, s. 293.

O Józefie Flawiuszu edytuj

Grecki Liwiusz.
- Autor: Hieronim ze Strydonu (św. Hieronim), Listy do Eustochium: listy 22 (Ad Eustochium – De virginitate servanda), 31, 108 (Ad Eustochium – Epitaphium Sanctae Paulae), Bazyli Degórski (przekł., wstęp i oprac.), „Tyniec” Wydawnictwo Benedyktynów, seria Źródła Monastyczne. Starożytność 23, Kraków 2004, ISBN 8373540865, s. 325.

Józef Flawiusz to postać fascynująca i zarazem enigmatyczna, właściwie jedna z najbardziej niezwykłych osobistości starożytnego świata. Jego psychika była tak zawiła i znaczona paradoksalnymi sprzecznościami, że do dnia dzisiejszego nikt właściwie nie zdołał jej rozszyfrować do końca, a opinie wydawane o nim przez kolejne pokolenia historyków wahają się od najwyższych pochwał aż do pomawiania go o najszpetniejsze bezeceństwa.
- Autor: Zenon Kosidowski, Opowieści ewangelistów, Iskry, Warszawa 1980, ISBN 8320703646, s. 19.