Hans von Seeckt
Johannes Friedrich Leopold von Seeckt (1866–1936) – niemiecki generał i polityk, szef niemieckiego sztabu generalnego w latach 1919–1926.
- Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie.
- Opis: w dniu 11 września 1922 w liście do Ulricha Brockdorffa-Rantzaua, niemieckiego dyplomaty i ministra
- Źródło: Martin Broszat, 200 Jahre deutsche Polenpolitik, Monachium 1963
- Zobacz też: Polska, Niemcy
- Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie – liczę na to.
- Źródło: F. Rabenau, Seeckt: Aus seinen Leben 1918–1936, wyd. 1940, cyt. za: Norman Davies Biały orzeł – czerwona gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919–1920, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 8370067611.
O Hansie von Seecktcie edytuj
- Von Seect świetnie się wówczas orientował, że Armia Czerwona idzie przez Polskę na Zachód, aby zbolszewizować, co się da, przede wszystkim – Niemcy. Ale generał niemiecki nie bał się już rewolucji. Był pewien, że da sobie z nią radę. Jego cel stanowiła likwidacja niepodległej Polski, powrót do wspólnej granicy niemiecko-rosyjskiej i zniszczenie porządku wersalskiego. Te same cele stawiał sobie i Lenin z tą jedynie różnicą, że ogniem rewolucji bolszewickiej chciał podpalić cały świat, a przynajmniej – Europę.
- Autor: Andrzej Pomian
- Źródło: Andrzej Pomian, Polska broni niepodległości 1918-1945, wydawnictwo Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1990, ISBN 0 85065 206 5. s. 35
- Według traktatu wersalskiego wojsko niemieckie – Reichswehra – powinno było mieć charakter siły porządkowej dla utrzymania bezpieczeństwa wewnętrznego Rzeszy. Pod dowództwem szefa swego kierownictwa pruskiego junkra gen. Hansa von Seecta, stawało się ono szybko wyborową kadrą zawodową przyszłych niemieckich sił zbrojnych. Von Seect był zwolennikiem ścisłej współpracy z Rosją, z każdą Rosją. W roku 1920 zaofiarował potajemnie bolszewikom „życzliwą neutralność” przed bitwą warszawską. Aby się odwzajemnić, Lenin przyrzekł także potajemnie, że uszanuje granicę rosyjsko-niemiecką sprzed wojny 1914 roku. Przyznawał w ten sposób Rzeszy Śląsk, Poznańskie, Pomorze i Gdańsk. Polska, jaką sobie wtedy wyobrażał, obejmowałaby tylko Królestwo Polskie z dawnego zaboru rosyjskiego i zachodnią część Galicji – z austriackiego. Cały zabór pruski miał powrócić do Niemiec. Byłaby to naturalnie Polska sowiecka, wcielona do Federacji Rosyjskiej, z której miał powstać w roku 1924 Związek Sowiecki.
- Autor: Andrzej Pomian
- Źródło: Andrzej Pomian, Polska broni niepodległości 1918-1945, wydawnictwo Polska Fundacja Kulturalna, Londyn 1990, ISBN 0 85065 206 5. s. 35.