Czarownica – kobieta uprawiająca złe czary – czarną magię.

  • czarownice mają oczy
    z cienkiego zielonego szkła
    czarownice mają włosy
    z gniazda złotego pająka
    nitkami gwiazd
    zwisające w noc
John William Waterhouse, Magiczny krąg
  • Czarownice to nie są osoby, które mają nadprzyrodzony dar i kontakt z mocami piekielnymi, one tylko wiedzą to, co powinni wiedzieć inni. Głupota ogółu robi z mądrych kobiet wiedźmy.
  • Każda babka mnie zachwyca, nawet gdy to czarownica.
  • Przyrzekam wam miłość dozgonną,
    siwe dzwonki szaleju, błędna belladonno,
    sowo, nowiu, ropucho, puchaczu i hieno,
    tytoniu bladolicy
    i bzów czarnych posępna zżółkła walansjeno.
  • Skończyły się polowania na czarownice; teraz czarownice polują na ludzi.
  • Większość książek o czarach podaje, że czarownice pracują nago. Zapewne dlatego, że autorami tych dzieł są mężczyźni.
  • Wśród Sumerów szeroko była rozpowszechniona wiara w istnienie czarnej magii. Na ośmiu tabliczkach klinowych zachowały się dokładne przepisy, jak walczyć z czarownicami. Jakże jednak mieć o to urazę do ludzi, którzy żyli przecież 5000 lat temu – skoro w 1484 roku papież Innocenty VII ogłosił bullę przeciwko tym, co zadają się z demonami, a średniowieczny „Młot na czarownice” aż do XVIII wieku był podręcznikiem torturowania ludzi podejrzanych o czary.

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło czarownicaWikisłowniku