Alexander Pope

poeta angielski

Alexander Pope (1688–1744) – angielski poeta.

  • Błądzić to rzecz ludzka, przebaczać – boska.
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2000, s. 28.
    • Zobacz też: błąd, przebaczenie
Alexander Pope (ok. 1727)
  • Błogosławieni, którzy nie oczekują niczego, albowiem nigdy się nie rozczarują.
  • Choć rankiem chwalą to, co potępiają w nocy,
    mówią, że ostatnie tylko zdanie w mocy.
    • Źródło: Eleanor Herman, W łóżku z królem. 500 lat cudzołóstwa, władzy, rywalizacji i zemsty. Historia metres królewskich, tłum. Katarzyna Kołaczkowska, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2006, ISBN 8389632268, s. 155.
  • Ci, co najbardziej zasługują na pochwały, najlepiej znoszą krytykę.
    • Źródło: „Przekrój”, tom 2, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1976, s. 10.
    • Zobacz też: krytyka
  • Co za rozkosz, gdy dusze czują skłonność prawą, gdy miłość jest wolnością, natura ustawą.
  • Duma, nigdy niezawodząca przywara głupców.
    • Pride, the never-failing vice of fools. (ang.)
    • Źródło: O krytyce, część II
    • Zobacz też: duma, głupiec, przywara
  • Jakże szczęśliwi niewinni i bez skazy,
    Zapomniany świat ludzi zapomnianych,
    Nieśmiertelny czystego umysłu blask,
    Modlitwy wysłuchane, życzeń brak.
  • Inna wersja: Jakież to szczęście wieść niewinny żywot.
    Być umarłym dla świata i tym się nie martwić.
    O! Wieczna jasności wolnego umysłu!
    Modlitw jesteś godna, choć prośbami gardzisz.
    • How happy is the blameless vestal’s lot?
      The world forgetting, by the world forgot.
      Eternal sunshine of the spotless mind.
      Each prayer accepted and each wish resigned. (ang.)
    • Źródło: List Heloizy do Abelarda
    • Zobacz też: niewinność
  • Klasę człowieka można zmierzyć tym, co go wyprowadza z równowagi.
  • Ludzi uczyć potrzeba tak, by nie wiedzieli;
    O nowych rzeczach mówić, że tylko zapomnieli.
  • Przyrodę i jej prawa skrywał nocy cień.
    Bóg rzekł: Newtonie, bądź. I nastał dzień.
  • Strasznie zwiodą śmiertelnych korzyści starania, gdy wszystkiego w miłości pragną – prócz kochania.
  • Ten, kto szuka czegoś bezbłędnego, wszędzie myśli o tym, czego nie było, nie ma i nie będzie.
    • Źródło: „Przekrój”, wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2000, s. 28.
  • Wymówka jest gorsza od kłamstwa, bo jest kłamstwem, przy którym obstajemy.