2. List do Koryntian

2. List do Koryntian – jedna z ksiąg biblijnych Nowego Testamentu.

Biblia Gdańska edytuj

Ale to mówię: Kto skąpo sieje, skąpo też żąć będzie; a kto obficie sieje, obficie też żąć będzie.
- Źródło: 2 Kor 9, 6

Tak bowiem jest: kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie.
- Źródło: 2 Kor 9, 6 (wyd. II, 1971)

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

Bóg wszelkiego pocieszenia,  który nas pociesza we wszelkim naszym ucisku, abyśmy tych, co są w jakimkolwiek ucisku, mogli pocieszać tym pocieszeniem, którym sami jesteśmy pocieszani przez Boga.
- Źródło: 2 Kor 1, 3–4

(…) nie jesteśmy wędrownymi handlarzami słowa Bożego, jak wiele ludzi, ale mówimy jak ze szczerości, jak posłani przez Boga, pod okiem Bożym, wespół z Chrystusem.
- Źródło: 2 Kor 2, 17

Jeśli więc oznajmiana przez nas dobra nowina istotnie jest zasłonięta, to jest zasłonięta wśród tych, którzy giną,  wśród których bóg tego systemu rzeczy zaślepił umysły niewierzących, aby nie mogło przeniknąć oświecenie chwalebną dobrą nowiną o Chrystusie, który jest obrazem Boga. Głosimy bowiem nie samych siebie, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana, a siebie jako waszych niewolników przez wzgląd na Jezusa.  Bo właśnie Bóg rzekł: „Z ciemności niech zajaśnieje światło”, on też oświetlił nasze serca, by je oświecić chwalebnym poznaniem Boga poprzez oblicze Chrystusa.
Mamy jednak ten skarb w naczyniach glinianych, aby moc wykraczająca poza to, co normalne, była Boża, a nie z nas samych.
- Źródło: 2 Kor 4, 3–7

(…) ten, który wskrzesił Jezusa, wraz z Jezusem wskrzesi także nas i przedstawi razem z wami.
- Źródło: 2 Kor 4, 14

(…) nie dajemy za wygraną, a nawet jeśli człowiek, którym jesteśmy na zewnątrz, niszczeje, to człowiek, którym jesteśmy wewnątrz, odnawia się dzień po dniu.
- Źródło: 2 Kor 4, 16

(…) mamy oczy zwrócone nie na to, co widoczne, lecz na to, co niewidoczne. To bowiem, co widoczne, jest tymczasowe, ale to, co niewidoczne, jest wieczne.
- Źródło: 2 Kor 4, 18

(…) chodzimy dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu.  Jesteśmy zaś pełni otuchy i radzi bylibyśmy raczej stać się nieobecni w ciele, a znaleźć dom u Pana.
- Źródło: 2 Kor 5, 7–8

Przymusza nas bowiem miłość Chrystusa, ponieważ osądziliśmy, że jeden człowiek umarł za wszystkich, toteż wszyscy umarli;  a umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie żyli już dla samych siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
- Źródło: 2 Kor 5, 14–15

Nie wprzęgajcie się nierówno w jarzmo z niewierzącymi. Bo cóż wspólnego ma prawość z bezprawiem? Albo jakaż jest wspólnota światła z ciemnością?  Ponadto jakaż jest zgoda między Chrystusem a Belialem? Albo jakiż dział ma wierny z niewierzącym? I jakąż ugodę ma świątynia Boża z bożkami?
- Źródło: 2 Kor 6, 14–16

Bo jeśli najpierw jest gotowość, jest ona szczególnie godna upodobania według tego, co się ma, a nie według tego, czego się nie ma.
- Źródło: 2 Kor 8, 12

A jeśli o to chodzi, kto skąpo sieje, ten będzie też skąpo żąć, a kto obficie sieje, ten będzie też obficie żąć. Niech każdy czyni tak, jak postanowił w sercu, nie z ociąganiem się albo pod przymusem, gdyż Bóg miłuje dawcę rozradowanego.
- Źródło: 2 Kor 9, 6–7

Chociaż bowiem chodzimy w ciele, nie prowadzimy boju według tego, czym jesteśmy w ciele. 4 Bo oręż naszego boju nie jest cielesny, ale za sprawą Boga ma moc obalania tego, co silnie obwarowane.
- Źródło: 2 Kor 10, 3–4

Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze, ciągle badajcie, jacy jesteście.
- Źródło: 2 Kor 13, 5

(…) wciąż się radujcie, poddawajcie się skorygowaniu, doznawajcie pociechy, myślcie zgodnie, żyjcie w pokoju, a będzie z wami Bóg miłości i pokoju.
- Źródło: 2 Kor 13, 11