Mariusz Szczerski: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Jakim sposobem ukryłeś do dziś przeszłość religii skąpanej we krwi?

 

* Już czas by świt rozjaśnił drogę, by wskazał Ci<br />Ten głos jak sztorm, który ponagla, abyś zrobił coś<br />Gdzie jest Twój miecz, na którym schła wroga krew? (...)<br />To błąd, gdy ktoś na twojej ziemi roznosi smród<br />Tam gdzie ma dom może to robić, ale nie tu.

* On nie umarł za Ciebie lecz po to, by Syjonu wiara zabiła nas.<br />Bóg to Twoje sumienie, to nie semicki fetysz, który nadstawia twarz<br />Krzyż splamił twój honor wiecznego wojownika kłamstwem zamienił w psa<br />Nie wybaczaj nikomu prawdziwa wiara krzyczy abyś bronił jej praw!

** Źródło: ''Ostatni Drakkar''

 

* Na śniegu krew, na bramach lód<br />Niezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu(...)<br />Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.<br />Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!<br />Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzał<br />Spadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.

* Pamięć to twarda skała wśród naszej wspólnej wiary, wiary która przetrwała w nas po dzisiejsze czasy.

** Źródło: ''Twarda wiara''

 

* Po co ci wiara, gdy co dzień zmieniasz krok, nic nie jest warta splamiona twoja krwią.

** Źródło: ''Obłudne cele''

 

* Przekonać swój naród jak ślepym jest dziś, by w gruzach odnalazł znów źródło swych sił.

* To najwyższy czas by podnieść Białą Pięść<br />Chaos zmienić w ład, pogromów obrać cel<br />Ziemia musi trwać, by serca mogły wrzeć (...)<br />Sekret potęgi to dziedzictwo Twojej krwi<br />W rynsztoku obelg utopionej jak najgorszy syf!

** Źródło: ''By się ostatnim śmiać''

 

* W imię tych, którzy przez wieki nie splamili nigdy się<br />Na swój kraj i swe oręża przysięgali-krew za krew!<br />Niezłamanym wojownikom, wiernym prawdzie, aż po zgon<br />Coraz większy płonie ogień, coraz silniej bije dzwon (...)<br />W swych ostatnich tchnieniach życia, gdy odejścia wstawał świt<br />Nieskalanej swej ojczyźnie poświęcali swoje łzy.