Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycję użytkownika 83.8.37.92 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Kaariokaa.
Linia 170:
*Można przebudować całe miasto, ale nie da się przenieść studni. Wokół studni spotykają się zakochani, zaspokajają swoje pragnienie, budują domy, wychowują dzieci. I jeśli ktoś postanawia odejść, to studnia żadną miarą za nim nie podąży. Podobnie porzucona miłość zostaje, ale nadal wypełnia ją ta sama czysta woda.
**Postać: Pilar
 
* Może mimo wszystko miłość nie zawsze zjawia się w życiu jak wspaniały rycerz poprzedzony fanfarami, otoczony przepychem?... Może zbliża się bezgłośnie i skromnie jak stary przyjaciel? Może ma pozory prozy, dopóki jakaś fala blasków, prześwietlająca nagle jej karty, nie wydobędzie z nich na jaw ukrytych rytmów i melodii? Może... może miłość wykwita po prostu z serdecznej przyjażni jak złocista róża z zielonego pąka?...
** Lucy M.Montgomery w "Ani z Avonlea"
 
==N==
Linia 257 ⟶ 254:
 
*To, co wydarzyło się dawno temu, pozostaje w pamięci bardziej żywe niż to, co zdarzyło się wczoraj.
 
*To jest zawsze zdumiewające, co ktoś widzi w drugiej osobie. I jak to jest w gruncie rzeczy szczęśliwie, że nie wszyscy ludzie to samo w innych widzą! W przeciwnym razie, jak to powiedział pewien Indianin, "każdy by chciał mieć moją żonę".
** Lucy M. Montgomery w "Ani z Avonlea"
 
==U==