Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 202:
*Spróbuj po prostu żyć. Rozpamiętywanie jest zajęciem starców.
**Postać: przyjaciel Pilar
 
==Ś==
*Świat posiada własną duszę i bywa, że owa dusza wywiera wpływ na wszystko i na wszystkich w tym samym czasie.
**Postać: ksiądz
 
==T==
Linia 251 ⟶ 255:
*Wiedziałam, że miłość jest jak tama. Jeśli pozwolisz, aby przez szczelinę sączyła się strużka wody, to w końcu rozsadza ona mury i nadchodzi taka chwila, w której nie zdołasz opanować żywiołu. A kiedy mury runą, miłość zawładnie wszystkim. I nie ma wtedy sensu zastanawiać się, co jest możliwe, a co nie, i czy zdołamy zatrzymać przy sobie ukochaną osobę. Kochać - to utracić panowanie nad sobą.
**Postać: Pilar
 
*Wielu rodziców popełnia błędy w stosunku do własnych dzieci, bowiem wydaje się im, że wiedzą, co jest dla nich lepsze.
**Postać: ksiądz
 
*Wierzę zatem, że jeśli człowiek poszukuje miłości, to ją w końcu znajduje, a wtedy skupia wokół siebie jeszcze więcej miłości. Wystarczy, by jeden człowiek był nam życzliwy, a wtedy inni również stają się życzliwi. Zaś kiedy jesteśmy sami, to coraz bardziej zasklepiamy się w naszej samotności. Dziwne jest życie.
Linia 261 ⟶ 268:
*Wszechświat zawsze pomaga nam spełnić marzenia, tylko my jesteśmy w stanie ocenić, jak wysoką cenę za nie płacimy.
**Postać: przyjaciel Pilar
 
*Wszyscy czynimy cuda. Chrystus powiedział, że jeśli nasza wiara będzie wielkości ziarnka gorczycy, powiemy górze: „Przyjdź!” – i ona przyjdzie.
**Postać: ksiądz
 
*Wszystkie historie miłości są takie same.