Wersja z 14:45, 11 maj 2007 edytuj Nova (dyskusja \| edycje) 696 edycji +		Wersja z 17:29, 11 maj 2007 edytuj anuluj edycję Sp5uhe (dyskusja \| edycje) Biurokraci, Administratorzy 18 454 edycje m sortowanie następna edycja →
Linia 2: '''''[[w:Piąty elefant\|Piąty elefant]]''''' – humorystyczna powieść fantasy [[Terry Pratchett\|Terry'ego Pratchetta]]. Jest to dwudziesta czwarta część długiego cyklu ''Świat Dysku''. * –- Gdzie idziemy, sir?<br> –- Nigdzie.<br> –- Aha. Ciekawe miejsce.▼ * ... w kwestii spaprania to trudno być, no wiesz, precyzyjnym. Wydaje ci się, że spaprasz coś tylko trochę, a potem to coś wybucha ci w twarz i okazuje się wielkim spapraniem.▼ ** Postać: Fred Colon▼ * –- I to jest dzisiejszy wynalazek? –- upewnił się Vetinari.<br> –- Tak. Miał być modelem redukcyjnym urządzenia pozwalającego dosięgnąć księżyca, i innych ciał niebieskich, ale byłem spragniony.▼ * Małżeństwo zawsze jest związkiem dwojga ludzi gotowych przysiąc, że tylko to drugie chrapie...▼ ** Leonard z Quirmu o maszynce do kawy.▼ * Trudno nonszalancko trzymać Piecmakera, a on nawet się nie starał.▼ * Jako członek społeczności martwych, Reg Shoe [zombie] uważał się oczywiście za etniczną większość. ▲* Małżeństwo zawsze jest związkiem dwojga ludzi gotowych przysiąc, że tylko to drugie chrapie... * – Przypuszczam, że nikt nie widział zabójstwa, co?<br>Troll [...] wykrzywił swoją wielką twarz w zamyśleniu.<br>– No... morderca. I chyba pan Sonky też.<br>– Nie było osób trzecich?<br>– Nie wiem. Nie bardzo umiem liczyć.▼ ▲* –- Przypuszczam, że nikt nie widział zabójstwa, co?<br>Troll [(...]) wykrzywił swoją wielką twarz w zamyśleniu.<br>–- No... morderca. I chyba pan Sonky też.<br>–- Nie było osób trzecich?<br>–- Nie wiem. Nie bardzo umiem liczyć. ** Rozmowa Rega Shoe z Trollem w sprawie zabójstwa Sonky'ego. ▲* Trudno nonszalancko trzymać Piecmakera, a on nawet się nie starał. ▲* – I to jest dzisiejszy wynalazek? – upewnił się Vetinari.<br> – Tak. Miał być modelem redukcyjnym urządzenia pozwalającego dosięgnąć księżyca, i innych ciał niebieskich, ale byłem spragniony. ▲** Leonard z Quirmu o maszynce do kawy. ▲* (...) w kwestii spaprania to trudno być, no wiesz, precyzyjnym. Wydaje ci się, że spaprasz coś tylko trochę, a potem to coś wybucha ci w twarz i okazuje się wielkim spapraniem. * – (...) Wiesz, jak ludzie nazywają mężczyzn, którzy noszą peruki i suknie?<br>(...)<br>– Tak. Prawnicy, panienko.<br>– Dobrze. Tak, dobrze. A teraz spróbuj inaczej...<br>– Eee... Aktorzy, panienko?<br>– Dobrze ci w tej tafcie, Nobby.<br>– Nie wydaje się panience, że wyglądam grubo?▼ ▲ Postać: Fred Colon Rozmowa Angua'y i Nobby'ego▼ * Wiedział, że żadna siła na świecie nie zdoła zatrzymać Sybil, kiedy sunie majestatycznie wśród gości. Ta kobieta umiała sunąć. Rzeczy pozostawały odsunięte, kiedy już je minęła. ▲* –- (...) Wiesz, jak ludzie nazywają mężczyzn, którzy noszą peruki i suknie?<br>(...)<br>–- Tak. Prawnicy, panienko.<br>–- Dobrze. Tak, dobrze. A teraz spróbuj inaczej...<br>–- Eee... Aktorzy, panienko?<br>–- Dobrze ci w tej tafcie, Nobby.<br>–- Nie wydaje się panience, że wyglądam grubo? * Zwrócił się do wilka i przemówił po psiemu:<br> – Posłuchaj, ten człowiek jest obłąkany, a wierz mi, potrafię rozpoznać ludzkich szaleńców. Wewnętrznie ma pianę na pysku i jeśli nie będziesz grał z nim uczciwie, zedrze z ciebie skórę i przybije do drzewa. Rozumiesz? <br> – Co mu tłumaczysz? – zainteresował się Marchewa. <br> – Przekonuję, że jesteśmy przyjaciółmi – odparł Gaspode. <br>▼ ▲** Rozmowa Angua'y i Nobby'ego * Za nimi ciągnął się korytarz wybrukowany niedużymi kamieniami i rozjaśniony słabym światłem padającym z wysokich okien. Vetinari przeszedł kilka kroków, zawahał się, ~~„Nie~~"Nie, dzisiaj ~~wtorek”~~wtorek", powiedział, po czym przesunął stopę tak, by opadła na kamień, który wydawał się pod każdym względem identyczny z sąsiednimi. Prócz tego, że te sąsiednie nie były kamieniami dobrymi do nadeptywania we wtorki. ▲* Zwrócił się do wilka i przemówił po psiemu:<br> –- Posłuchaj, ten człowiek jest obłąkany, a wierz mi, potrafię rozpoznać ludzkich szaleńców. Wewnętrznie ma pianę na pysku i jeśli nie będziesz grał z nim uczciwie, zedrze z ciebie skórę i przybije do drzewa. Rozumiesz? <br> –- Co mu tłumaczysz? –- zainteresował się Marchewa. <br> –- Przekonuję, że jesteśmy przyjaciółmi –- odparł Gaspode. <br> ▲* – Gdzie idziemy, sir?<br> – Nigdzie.<br> – Aha. Ciekawe miejsce.

Piąty elefant: Różnice pomiędzy wersjami