Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Kategoria:Epika]]
'''''[[w:Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam (powieść)|Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam]]''''' – powieść autorstwa [[Paulo Coelho]].
{{IndeksPL}}
 
Linia 10:
*Być może miłość postarza nas przed czasem, albo odmładza, kiedy po miłości nie ma już śladu.
**Postać: Pilar
 
*Bywa czasem, ze ogarnia nas bezgraniczne uczucie smutku, którego nie potrafimy opanować. Spostrzegamy, że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale nie wykorzystaliśmy. A wtedy życie jakby ukrywa przed nami cały swój kunszt, cały urok. <br> Powinniśmy słuchać małego dziecka, którym niegdyś byliśmy i które wciąż jeszcze w sobie nosimy. Ono dobrze wie, co to są magiczne chwile. I choć często udaje nam się zagłuszyć jego płacz, to jednak nigdy nie zdołamy stłumić jego głosu. <br> To dziecko, którym byliśmy, ciągle jest w nas obecne.
 
==C==
*Czasem miłość bywa dziecinadą.
**Postać: Pilar
 
*Czasem nie warto do końca wszystkiego sobie wyjaśniać.
 
Linia 42 ⟶ 47:
 
*Jestem tym, kim może być każdy z nas, jeśli słucha swego serca. Człowiekiem, którego zachwyca tajemnica życia, który dostrzega cuda i czerpie radość z tego, co robi.
 
*Jeśli nie narodzimy się na nowo, jeśli nie uda nam się spojrzeć na nasze życie raz jeszcze, z dziecinną prostotą i entuzjazmem – to gubimy sens życia.
 
*Jeśli wierzysz, to w końcu będziesz wiedział.
Linia 47 ⟶ 54:
 
==K==
*Każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej chwili, ze ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, ze dzień dzisiejszy podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwilę. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydają nam się takie same. Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawi po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych. <br> <br> Biada temu kto nie podjął ryzyka. Co prawda nie zazna nigdy smaku rozczarowań i utraconych złudzeń, nie będzie cierpiał jak ci, którzy pragną spełnić swoje marzenia, ale kiedy spojrzy za siebie - bowiem zawsze dogania nas przeszłość - usłyszy go głos własnego sumienia: "A„A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została Ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życieżycie”. <br> <br> Biada temu, kto usłyszał te słowa. Bo uwierzył w cuda, dopiero gdy magiczne chwile życia odeszły na zawsze.
 
*Kiedy but jest nowy, uwiera. Życie wcale nie jest inne: dopada nas znienacka i zmusza do pójścia w nieznane - gdy tego wcale nie chcemy, gdy tego nie potrzebujemy.
Linia 56 ⟶ 63:
 
*Kto kocha, musi umieć zgubić się i odnaleźć.
 
==L==
*Ludzkość wymyśliła wiele sposobów samobójstwa. Ci, którzy próbują uśmiercić swoje ciało, znieważają boksie przykazania na równi z tymi, którzy próbują uśmiercić swoją duszę, choć zbrodnia tych ostatnich jest mniej widoczna dla ludzkich oczu.
 
==M==
Linia 61 ⟶ 71:
**Zobacz też: [[marzenia]]
 
*Mądrość ludzi jest szaleństwem w oczach Boga.
*Mędrzec jest mędrkiem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.
**Postać: Przyjaciel Pilar
 
*Mężczyźni zawsze mają jakieś powody (...). A wszystko kończy się zazwyczaj tym, że porzucają kobiety.
Linia 98 ⟶ 110:
 
*Nikt nie potrafi kłamać, nikt nie potrafi niczego ukryć, jeśli patrzy komuś prosto w oczy. A każda kobieta posiadająca choć odrobiną wrażliwości potrafi czytać z oczu zakochanego mężczyzny. Nawet jeśli przejawy tej miłości bywają czasem absurdalne.
**Postać: Pilar
 
*Nikt nie zdoła przed nimi uciec. Dlatego w walce o marzenia lepiej przegrać parę drobnych potyczek, niż zostać pokonanym na całej linii, nie wiedząc nawet, o co się walczyło. ''(o porażkach)''
Linia 125 ⟶ 138:
 
*Spróbuj po prostu żyć. Rozpamiętywanie jest zajęciem starców.
**Postać: przyjaciel Pilar
 
==T==
Linia 151 ⟶ 165:
 
*W prawdziwym życiu miłość musi być możliwa. Nawet jeśli nie od razu wzajemna, miłość zdoła przetrwać jedynie wtedy, jeśli istnieje iskierka nadziei - bodaj najmniejsza - że zdobędziemy z czasem ukochaną osobę. A reszta jest czystą fantazją.
**Postać: Pilar
 
*W życiu bowiem istnieją rzeczy, o które warto walczyć do samego końca.
Linia 176 ⟶ 191:
*Życie duchowe nie jest niczym innym, jak właśnie miłością. Kochać wcale nie znaczy czynić dobro, wspomagać czy też chronić kogoś, bowiem w ten sposób traktujemy bliźniego jak zwykły przedmiot, zaś siebie samych postrzegamy jako istoty mądre i szlachetne. A to nie ma nic wspólnego z miłością. Kochać – znaczy połączyć się z drugim człowiekiem i dostrzec w nim iskrę Boga,
**Opis: Paulo Coelho w ''Od autora”; za Tomaszem Mertonem
 
*Życie w małym prowincjonalnym miasteczku, choć nie daje kobiecie obycia i poloru – uczy, jak słuchać głosu serca i posługiwać się intuicją.
**Postać: Pilar