Grecja: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
modyfikacja strony z ograniczeniem do cytatów dotyczących ściśle Grecji i jej charakteru jako kraju/ziemi/państwa/ojczyzny
+ cytat (J.P.)
Linia 3:
 
* Człowiek grecki interesował mnie bardziej niż jego dzieła, będące dla mnie przede wszystkim kluczem do zrozumienia ich twórcy. A poza człowiekiem greckim – ziemia grecka, pejzaż, który zrodził, wyhodował i ukształtował duszę Greków; wydawało mi się, że przede wszystkim poprzez zrozumienie tego pejzażu będę mógł zbliżyć się do duszy greckiej, odgadnąć czy odszyfrować jej tajemnicze zaczątki.
** ŹródłoAutor: [[Jan Gawroński]], ''Do źródła Muz'', Warszawa 1970, s. 140.
 
* Grecja stała się ziemią świętą naszej cywilizacji. Żadne inne określenie nie może oddać uczuć, z jakimi ludzie naszej cywilizacji wchodzą w kraj, znamy im od dzieciństwa w mitach, w historii, w poezji. Wszystko nią tutaj oddycha. Góry, rzeki, morze, każde imię spotkane po drodze, nazwy miast, wsi, źródeł, dolin wciśniętych między skały wyczarowują w naszej pamięci tłum postaci, które się z nimi zwiążały rzeczywistością lub fikcją. (…) Grecja jest inna, na jej wdzięk trzeba zasłużyć intymnym zżyciem się z jej krajobrazem w jego szlachetnym rysunku, w grze światła, tak zmiennego jak nigdzie, w nieporównanej przejrzystości powietrza, we wszechobecności morza.
** Autor: [[Jan Parandowski]], ''Grecja'', Warszawa 1965, s. 5-6.
 
* Nie ma ta ziemia czego złożyć w styrcie;<br />Koń dzwoni w głazy – depce chwast dziewanny,<br />Czasem przy drodze w rozłożystym mircie<br />Widać rudera tureckiej fontanny –<br />Gdzie w kamień woda płacząca nie tętni,<br />Na które patrząc… nawet Grecy smętni…<br />(…) Jakim obrazem dawnym i pamiętnym<br />Tylko samemu Bogu… co w nim duma,<br />Kraj ten zniszczyła tak wolności dżuma.