Żoliborz Artystyczny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Żoliborz Artystyczny.jpg|mały|Pasaż Janusza Morgensterna]]

 

* „Przesycona sztuką aura”, zdaje się odwoływać nie tylko do żoliborskich ikon kultury, lecz i do tej charakterystycznej, mieszczańskiej słabości do artysty. Ciągnie biały kołnierzyk do zwariowanych kolorowych ptaków, chodzących cały dzień nago po domu i kopulujących z kim popadnie! Pisarzy pochylonych w skupieniu nad maszyną! Wyrywających z niej ledwie co zapisane kartki i mnących je w furii! (…). (Nie mogę przesądzać, ale na widok wielu artystów mieszkańcy Żoliborza Artystycznego wezwaliby ochronę za samo stanie obok. Niedesignerskie ubranie, niebiałe zęby, niepochlebne maniery. Brak elementarnych kompetencji społecznych, ciągłe pytanie, czy ktoś ma może sprzedać coś do palenia, uzależnieniowość, brak doniczek z bazylią. Artyści to jawne ludzkie piekło, zdawałoby się, kompletnie niezdatne do disneizacji; zaprzeczenie mieszczańskich ideałów; wszystko, co n i e j e s t skandynawskim designem. (…)). (Chciałabym być na burzymózgów, na której postanowiono zanęcać do kupna neo-M4 w Kolonii Jerzego Ficowskiego przymiotnikiem „artystyczny”. Chciałabym widzieć, jak szczęśliwi nabywcy wstawiają do „funkcjonalnych mieszkań w otoczeniu sztuki” swoje meble z Ikei, designerskie fotele i wazony Młodych Polskich Projektantów).(Do każdego mieszkania w promocji niebrudzący n o r m a l n y artysta do celów statusowo-prestiżowych).