Magdalena Mączyńska: Różnice pomiędzy wersjami

▲* Tylko dzięki źródłom pisanym wiemy, co działo się w Europie w tym tak niezwykle trudnym dla niej okresie od końca IV do połowy VI w po Chr. To one dają nam informacje gdzie na ziemiach polskich i sąsiednich należy lokalizować plemiona barbarzyńskie późnej starożytności, jak Wandalowie, Goci, Gepidowie, Wenetowi itd. Te właśnie źródła nie znają do połowy VI wieku żadnego ludu, który można by z pewnością identyfikować ze Słowianami. Do historii wprowadzają Słowian dopiero [[Jordanes]] i Prokop z Cezarei.

▲** Źródło: Cień Światowita, red. [[Andrzej Kokowski]], 2002, ISBN 8322718500, s. 76.

▲* Po odejściu Gotów z Pomorza, w jego środkowej części powstała nowa grupa kulturowa – dębczyńska, nazwana tak od cmentarzyska w Dębczynie w dorzeczu Parsęty. Wyraźnie dają się w niej zauważyć wpływy kulturowe z zachodu, czyli z obszarów między Łabą a Odrą, a w późniejszym okresie ze Skandynawii. Pozostali na Pomorzu Goci, a także spokrewnieni z nimi Gepidzi, zajmowali obszar nad dolną Wisłą i Wyżynę Elbląską.

▲* W tym samym roku [r.406] Wandalowie wywodzący się z południowej i środkowej Polski, a także znad górnej Cisy oraz wspomniani już Alanowie i Swebowie znad środkowego Dunaju, wdarli się do Galii łupiąc ją bezlitośnie przez całe trzy lata zanim przenieśli się do Hiszpanii.