Powieść milicyjna: Różnice pomiędzy wersjami

==Autorzy polscy==

* Człowiek o zupełnie czystym sumieniu nie wypiera się swoich znajomości, szczególnie w rozmowie z oficerem śledczym.

 

* Człowiek tak już jest ukształtowany, że pragnie wyróżnić się wśród swych bliźnich, być kimś znanym, sławnym, godnym powszechnego uznania i podziwu. No, dobrze, a emerytowany oficer milicji? O mało nie parsknął śmiechem.

 

* Jeżeli oficer milicji prowadzący dochodzenie uważa ją za głupią, to znaczy, że jest mądra.

 

* Kobiety jak najczęściej powinny odwiedzać neurologów – wygłosił sentencjonalnie porucznik Kosiorek. – Życie mężczyzn byłoby o wiele łatwiejsze.

 

* Końcami palców dotknęła ust i przesłała pocałunek. – Takie ciała chodzą po świecie – jęknął kapral – a człowiek pracuje w milicji i to w stopniu kaprala. W mojej dzielnicy jestem ważny, ale co ja znaczę w wielkim świecie?

* To nie jest odpowiedź. Obywatelka nie rozmawia z kumą, tylko z milicją. Zrozumiano?

** Źródło: Tadeusz Kostecki, ''Smuga grozy'', Łomianki 2009, s. 265

 

* W naszej komendzie mamy takie powiedzenie, że tam, gdzie nie ma na pewno winnych, nie ma także na pewno niewinnych.