Lichwa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
przywrócenie cytatu |
||
Linia 45:
** Autor: [[Denys Hay]], ''Europa w XIV i XV wieku'', przeł. Hanna Zaremska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2001, s. 349.
** Zobacz też: [[Anglia]]
* Wychowano mnie w przekonaniu, że stosunek średniowiecznego Kościoła do procentu był zasadniczo absurdalny i że subtelne rozważania, zmierzające do odróżnienia dochodu z pożyczek od dochodu z inwestycji czynnych, były po prostu jezuickimi próbami znalezienia praktycznego wyjścia z wariackich teorii. Obecnie uważam jednak za uczciwy wysiłek intelektualny zmierzający do oddzielenia dwu rzeczy, które klasyczna teoria beznadziejnie pogmatwała, a mianowicie stopy procentowej i krańcowej wydajności kapitału.
** Autor: [[John Maynard Keynes]], ''Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza'', Warszawa 2003, s. 356.
* Wymiana pieniądza, nawet wtedy, gdy krył się za nią pobrany od pożyczki procent, nie była uznawana za praktykę lichwiarską. Włoscy bankierzy, tak jak ludzie interesu na całym kontynencie, byli w rzeczywistości przygotowani do tego, by móc unikać praktyk, które Kościół potępiał jako nielegalne i grzeszne, jednak wielkie liczby legatów, jakie ofiarowują oni na rzecz świątyń i instytucji dobroczynnych, wskazują na głębokie poczucie winy, jakie mieli w związku ze swą działalnością.
| |||