Pożyczka: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
nowe cytaty
Linia 1:
'''[[w:Pożyczka|Pożyczka]]''' – udzielenie określonej kwoty środków pieniężnych lub określonych przedmiotów do dyspozycji pożyczkobiorcy.
* Czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając.
** ''Benefacite, et mutuum date, nihil inde sparentes.'' (łac.)
** Autor: [[Jezus Chrystus]], [[Ewangelia Łukasza|''Ewangelia Łukasza'']] 6, 35
 
* Dlaczego nie chcę pożyczyć pieniędzy kuzynowi Witalisowi? Bo nie podoba mi się pozycja wierzyciela w naszym obyczaju. Jeśli nie chcę pożyczyć, jestem oczywiście żyłą, czcicielem złotego cielca i pedantem. A jak pożyczę i upomnę się o zwrot choćby po roku, będę oczywiście natrętem, pijawką, Szajlokiem, ośmiornicą i znowu pedantem. A dłużnik jest zawsze szlachetny i tak bardzo ludzki!
** Autor: [[Władysław Kopaliński]], ''Mój przyjaciel Idzi'', Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-473-8, rozdz. ''Idzi ucieka z domu (dozwolone od lat 18 do 40)'', s. 111.
Linia 7 ⟶ 11:
** Autor: [[Antoine de Rivarol]]
** Zobacz też: [[nadzieja]]
 
* Wymiana pieniądza, nawet wtedy, gdy krył się za nią pobrany od pożyczki procent, nie była uznawana za praktykę lichwiarską. Włoscy bankierzy, tak jak ludzie interesu na całym kontynencie, byli w rzeczywistości przygotowani do tego, by móc unikać praktyk, które Kościół potępiał jako nielegalne i grzeszne, jednak wielkie liczby legatów, jakie ofiarowują oni na rzecz świątyń i instytucji dobroczynnych, wskazują na głębokie poczucie winy, jakie mieli w związku ze swą działalnością.
** Autor: [[Denys Hay]], ''Europa w XIV i XV wieku'', przeł. Hanna Zaremska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2001, s. 349.
** Zobacz też: [[lichwa]], [[bankier]]
 
* Źle to wypada na ciebie<br />Pożyczać fleta w potrzebie,<br />Miéj własny, na nim wprawiony<br />Milszemi zanucisz tony.