Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+1 |
+1 |
||
Linia 177:
** Opis: apel „Najbiedniejsi” o pomocy wzajemnej w czasie okupacji, Warszawa, 22 sierpnia 1944.
** Źródło: [[Andrzej Kunert|Andrzej Krzysztof Kunert]], ''Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944'', Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1994, s. 169.
* Plan przewiduje wysiedlenie 80–85 proc. Polaków (...). Powinno być oczywiste, że kwestii polskiej nie można rozwiązać w ten sposób, że zlikwiduje się Polaków podobnie jak Żydów. Tego rodzaju rozwiązanie kwestii polskiej obciążyłoby naród niemiecki na daleką przyszłość i odebrałoby nam wszędzie sympatię, zwłaszcza że inne sąsiednie narody musiałyby się liczyć z możliwością, iż w odpowiednim czasie potraktowane zostaną podobnie. Moim zdaniem musi zostać znaleziony taki sposób rozwiązania kwestii polskiej, ażeby wyżej wskazane polityczne niebezpieczeństwa zostały sprowadzone do możliwie najmniejszych rozmiarów (...). W stosunku do przeważającej... części rasowo niepożądanych Polaków należy brać pod uwagę przesiedlenie na wschód. Będzie tu chodziło w największej części o chłopów, robotników rolnych, wyrobników, rzemieślników itp. Tych będzie można spokojnie rozrzucić po syberyjskiej przestrzeni.
** Autor: dr E. Wetzel z Urzędu dla Sprawy Polityki Rasowej III Rzeszy Niemieckiej.
** Opis: komentarz do Generalnego Planu Wschodniego (Generalplan-Ost), przewidującego wysiedlenie ludności słowiańskiej, w pierwszym rzędzie Polaków, z Europy Środkowej i Wschodniej.
** Źródło: Tadeusz Kułakowski, ''Gdyby Hitler zwyciężył'', Warszawa 1960, s. 34–35.
* Polacy są (...) najbardziej wrogo usposobieni w stosunku do Niemców, liczebnie najsilniejsi, a wskutek tego najniebezpieczniejsi ze wszystkich obcoplemieńców, których wysiedlenie plan przewiduje. Są narodem, który najbardziej skłania się do konspiracji...
| |||