Zaratusztra: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Poprawienie poważnego błędu przez pomylenie bohatera książki Nietzschego z historyczną postacią proroka Zaratusztry którzy głosili całkowicie odmienne poglądy, co budzi oburzenie społeczności wyznawców tej religii. Jacek Kotela |
formatowanie linków do Wikiźródeł; sekcja →Cytaty przypisywane: , styl |
||
Linia 1:
[[Plik:Raffael 071.jpg|mały|<center>Fragment fresku Rafael Santi na Watykanie wyobrażającego historycznego Zaratusztrę</center>|alt=]]
Zaratustra (niem. '''''Zarathustra''').'' Bohater książki Fryderyka Nietzschego '''[[Tako rzecze Zaratustra]]. Książka dla wszystkich i dla nikogo''' ('''''Also sprach Zarathustra. Ein Buch für Alle und Keinen'''''). Nietzsche użył postaci twórcy religii zaratusztriańskiej, by przekazać swoją koncepcję filozoficzną
<!--
'''[[w:Zaratusztra|Zaratusztra]]''' lub staropolskie '''Zoroaster''' , w literaturze występuje także forma '''[[w:Tako_rzecze_Zaratustra|Zaratustra]]''' (awestyjskie ''Zaraθuštra'', pers. زرتشت ''Zartošt'', stgr. Ζωροάστρης ''Zōroástrēs''). Manthran, Spitama, Zaratusztra (żyjący między 1000 – 600 p.n.e.), – perski kapłan, prorok i reformator religijny, twórca jednej z najstarszych na świecie religii, monoteistycznych, (dualistycznych) nazywanej od jego imienia zaratusztrianizmem.
-->
==Cytaty przypisywane==
* Bądź jak wiatr, który rzuca się w przestrzeń z jaskini skalnej. Wznoś się wyżej, coraz wyżej…
** Źródło: ''Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 350.
** Zobacz też: [[wiatr]]
* Nie należy dopuszczać, aby nas zjadano doszczętnie wtedy, kiedy najlepiej smakujemy. Wiedzą o tym ci, którzy pragną, aby ich długo kochano.
** Źródło:
* Nie wyrzucaj bohatera z
** Źródło: Fryderyk Nietzsche, [[s:Tako rzecze Zaratustra/całość|''Tako rzecze Zaratustra'']], tłum. Wacław Berent, op. cit., [[s:Strona:Nietzsche_-_Tako_rzecze_Zaratustra.djvu/72| s. 47]].
** Zobacz też: [[bohater]], [[nadzieja]]
* Pochylaj się nad własną studnią, ażeby dostrzec w głębi gwiazdy lśniące na wielkim niebie.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 350.
** Zobacz też: [[gwiazda]], [[niebo]], [[studnia]]
* Przyszłość należy do lwów, które umieją się śmiać.
** Źródło: ''Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje'', oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 350.
** Zobacz też: [[lew]], [[przyszłość]]
|