Jerzy Vetulani: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, drobne techniczne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 155:
** Autor: Irena Nalepa, psychofarmakolożka, wieloletnia współpracowniczka prof. Jerzego Vetulaniego
** Źródło: [http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2018/233.pdf ''Jerzy Vetulani (1936–2017). O mentorze, przyjacielu i niepokornym wirtuozie naukowej narracji''], „Kosmos”, 67 (2), s. 233–244, 2018.
* Nie pamiętam już dokładnie kiedy poznałem osobiście Profesora, natomiast od co najmniej kilkunastu lat byłem dumny mogąc czuć się Jego przyjacielem. Nigdy nie zapomnę Jego ubiegłorocznych osiemdziesiątych urodzin w mieszkaniu Profesora w Krakowie przy placu Inwalidów, które zgromadziły prawie 200 osób... było ciasno, a słynna kanapa na której siadywał kardynał Wojtyła rozmawiając z Ojcem Profesora Adamem Vetulanim była oblegana.
** Autor: Andrzej Potemkowski, neurolog, przyjaciel prof. Jerzego Vetulaniego
** Źródło: [https://ptneuro.pl/o_ptn/aktualnosci/prof_jerzy_vetulani_1936_2017 Prof. Jerzy Vetulani (1936–2017)], Polskie Towarzystwo Neurologiczne, 13 kwietnia 2017.
* Nigdy nie budował dystansu wobec innych osób mimo swojej pozycji naukowej. Wrażliwy, otwarty na nowe idee, z dużą kulturą osobistą, obdarzony znakomitą inteligencją emocjonalną oraz swoistym talentem medialnym – cechy te pozwalały Profesorowi na szybkie nawiązanie kontaktu ze słuchaczami, bez względu na ich wiek i wykształcenie. Z zachwytem słuchaliśmy Jego pełnych wirtuozerii opisów zachowań zwierząt. Jego pełne ekspresji wykłady zawsze przyciągały tłumy słuchaczy, a artykuły popularnonaukowe i książki, pisane z niezwykłą lekkością pióra, stanowią wzorzec, w jaki sposób można przełożyć trudny język odkryć naukowych na fascynującą opowieść o tajemnicach funkcjonowania organizmu.
| |||