Rewolucja francuska: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
przen. cytatu
+1
Linia 36:
* Sama idea rewolucji była nie do stłumienia, nawet tam, gdzie tłumiono poszczególne przejawy ruchu rewolucyjnego. Przed rokiem 1789 większość Europejczyków miała raczej statyczne poglądy, jeśli idzie o ład polityczny i społeczny: przemiana mogła być w najlepszym przypadku ograniczona i stopniowa. Po roku 1789 wszyscy już wiedzieli, że świat da się wywrócić do góry nogami, że zdeterminowani ludzie potrafią zmobilizować siły społeczne i mechanizmy psychologiczne ukryte pod powierzchnią najbardziej nawet spokojnego społeczeństwa. Ta świadomość stała się zaczątkiem szeroko zakrojonej paniki elit oraz – tu i ówdzie – źródłem nadziei.
** Autor: [[Norman Davies]], ''Europa'', przeł. Elżbieta Tabakowska, s. 762.
 
* Trzeba pamiętać, że rewolucja francuska (niezależnie od sporów o rolę filozofii oświecenia) to nie była realizacja żadnej utopii, żadnej idei, żadnej książki, nie miała żadnej przewodniej ideologii. Miała pewien obóz zmian, w pewnym duchu niezwykle pluralistycznym właściwie od początku do końca, mimo przemocy, która tam się rozgrywała.
** Autor: Michał Kozłowski, historyk
** Źródło: audycja Karoliny Lewickiej, [https://audycje.tokfm.pl/podcast/77434,Co-takiego-jest-w-narodzie-francuskim-ze-rozpoczal-tyle-rewolucji ''Co takiego jest w narodzie francuskim, że rozpoczął tyle rewolucji?''], tokfm.pl, 1 lipca 2019.
 
* Wbrew argumentom wysuwanym przez świetnych nieraz pisarzy nie zamierzam przyłączać się do obozu przeciwników Wielkiej Rewolucji. Usiłuję tylko od tego, co w niej było naprawdę wielkie, oddzielić straszne skutki zarozumiałej tępoty, przystrojonej w kostium wizjonerstwa.