Leopold Okulicki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Bibop150 (dyskusja | edycje)
cytat
Bibop150 (dyskusja | edycje)
Linia 1:
[[Plik:Leopold Okulicki 1.JPG|mały|<center>Leopold Okulicki</center>]]
'''[[w:Leopold Okulicki|Leopold Okulicki]]''' (1898–1946) – [[Polacy|polski]] [[wojsko]]wy, generał brygady [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Polskiego]], komendant główny [[Armia Krajowa|AKArmii Krajowej]] w latach 1944–1945, [[Cichociemni|cichociemny]].
* 9 powodów, które nakazywały i zmuszały do podjęcia walki w Warszawie w 1944:<br />1. Chęć opanowania Warszawy własnymi siłami przed wkroczeniem Armii Czerwonej.<br />2. Udowodnienie przed całym światem naszej nieprzerwanej walki z Niemcami, ponieważ o dotychczasowej naszej (w Wilnie, Lwowie, okręgu lubelskim) nie było powiedziane ani słowa.<br />3. Przez walkę w dużych rozmiarach udowodnić naszą dobrą wolę wspólnego bicia Niemców razem z Armią Czerwoną i na tej platformie szukać rozwiązania zatargu polsko-sowieckiego.<br />4. Wziąć odwet na Niemcach za prawie pięcioletnie wyniszczenie Narodu polskiego.<br />5. Sparaliżować działania niemieckie na wschodnim brzegu Wisły, których działanie opierało się prawie całkowicie na warszawskim węźle komunikacyjnym.<br />6. Przez to umożliwić Armii Czerwonej szybkie sforsowanie Wisły i w ten sposób uchronić Warszawę od zniszczenia.<br />7. Ogłoszone przez Niemców [wezwanie] 100 000 mężczyzn z Warszawy do pracy nad budową umocnień niemieckich groziło rozbiciem naszej siły i naszych przygotowań i w rezultacie doprowadzić musiałoby do postawienia nas w całkowicie bierną sytuację.<br />8. Wzgląd na morale żołnierzy AK i społeczeństwa polskiego, które prawie przez pięć lat przygotowywane do walki z Niemcami przez nas samych mogłoby się załamać, gdybyśmy w tej decydującej i nadarzającej się sytuacji tej walki nie podjęli.<br />9. Uzasadniona obawa, że gdy huk dział zbliży się do Warszawy, nagromadzone elementy i ogólna chęć walki z Niemcami podejmą walkę samorzutnie bez naszego kierownictwa.
** Opis: Okulicki podaje dziewięć powodów, które nakazywały i zmuszały do podjęcia walki w Warszawie w sierpniu 1944; 5 kwietnia 1945.