Błazen: Różnice pomiędzy wersjami

* Błazeństwo było, jest i będzie wpisane w zawód aktora, a dobre aktorstwo to istotnie penetracja ludzkiej natury. Oczywiście dziś nikt na drzwiach gospody nie pisze, że „psom, Cyganom i aktorom wstęp wzbroniony”. Zmienił się społeczny status tego zawodu, ale istota jest od starożytności ta sama, Wyspiański pisał, że aktorów „na to powołano, by biorąc na się maskę i udanie, mówili prawdy ludzkiej przykazanie”. Istnieje jednak (…) w każdej twórczości sztampa, chałtura, kicz, które sztuką przez duże S nie są, ale nie zajmujmy się tym. Jest tyle arcydzieł, które nas uwznioślają, że życie jest zbyt krótkie, by je poznać. Błazeństwo może być mądre i wielkie. Nie widzę go w głupkowatych telewizyjnych kabaretach, lecz np., w komedii ''dell’arte'', która wyostrzała spojrzenie na ludzką naturę, wyśmiewała wady piętnowała głupotę, leczyła poprzez śmiech. Mądry błazen więcej powie o życiu niż aktor bez poczucia humoru. Teatr bez dystansu, bez szczypty szaleństwa, symbolicznego traktowania życiowych perypetii jest nudny i nie porywa – nie zdziera masek, za którymi wygodnie na co dzień się chowamy.

** Autor: [[Bożena Adamek]], [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62554.html „TV Sat Magazyn” nr 11/11.2008]

* Genialne słowa trafiają w duszę nawet wtedy, gdy je wypowiada, nie rozumiejąc zupełnie, błazen prowincjonalny z mianem artysty.

** Autor: [[Stefan Żeromski]]

 

* Tradycja królewskich błaznów nie zanikła, ponieważ jest użyteczna i potrzebna królom wszystkich czasów, choćby ci pachnieli benzyną i mówili z teksańskim akcentem.

 

* – Więc mnie nazywasz błaznem, moje dziecko?<br />– Wyrzekłeś się wszystkich innych twoich tytułów, ten jeden posiadasz od urodzenia.