Maja Plisiecka: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m interwikidane, dr zmiana
m drobne merytoryczne, poprawa linków
 
Linia 1:
'''[[w:Maja Plisiecka|Majia Michajłowna Plisiecka]]''' (ros. ''Майя Михайловна Плисецкая''; ur. 19251925–2015) – [[Rosja|rosyjska]] tancerka, jedna z najwybitniejszych osobowości współczesnego [[balet]]u.
* Balet w ostatnich latach przeszedł prawdziwą rewolucję. Proszę popatrzeć na stare filmy ze słynnymi balerinami, w porównaniu z dzisiejszą maestrią i techniką wydają się śmieszne. Wszyscy tamci soliści mieliby dzisiaj problem z zatańczeniem w corps de ballet. To samo jest w sporcie, dzisiaj biega się dwa razy szybciej. Ale jest coś, czego ani ciężką pracą, ani świetną techniką osiągnąć się nie da. Można wypracować krok, piruet, nawet skok można poprawić, ale artyzm albo jest, albo go nie ma. Jeśli Bóg nie dał tej iskry, najcięższa praca nie pomoże. Artystów w balecie jest bardzo niewielu – to ci, którzy potrafią w swoim ciele znaleźć odbicie muzyki, wyrazić jej nastrój, rytm i tempo.
** Źródło: [http://wwwarchive.teatry.art.plis/!rozmowy/jestemn3.htm03hr2 „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005]
 
* Nie brakuje ludzi, którzy chcą sobie podporządkować świat. Każdy z nich uważa, że jego racje są jedynie słuszne. Nie rozumieją, a może nie chcą rozumieć, że różnimy się mentalnością, wychowaniem, kulturą. Ale zawsze tak było – ktoś kogoś chciał ujarzmić, zniewolić. Kto silniejszy – ten zwyciężał. Nie ten, kto miał rację. Rosjanie wiedzą to szczególnie dobrze. My, ludzie sztuki, nie możemy walczyć z tymi, którzy mają władzę. Sztuka może być jednak ratunkiem – i dla twórców, i dla odbiorców. Musimy więc robić swoje! I aby robić to dobrze, trzeba być silnym. To niewiarygodnie trudne.
** Źródło: [http://wwwarchive.teatry.art.plis/!rozmowy/jestemn3.htm03hr2 „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005]
 
* Owszem, ludzie biją brawo, bo zrobiłam 32 piruety i nie upadłam! Ale jeśli coś nie poruszyło pana duszy, jeśli nie ma pan łez w oczach – to nie jest prawdziwa sztuka.
** Źródło: [http://wwwarchive.teatry.art.plis/!rozmowy/jestemn3.htm03hr2 „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005]