|
* Tylko trzewik wie, że pończocha dziurawa.
DetrOxPL youtube
==U==
* U wdowy chleb gotowy.
* U skąpego zawsze po obiedzie.
* Ubóstwo cnoty nie traci.
* Ubóstwo nie hańbi.
* Ubóstwo nie jest ohydą.
* Ubóstwo nikogo nie krzywdzi.
* Ubóstwo szlachectwa nie traci.
* Ubóstwo uczciwe nie bywa wstydliwe.
* Ubogi żywi się jak może, a bogaty jako chce.
* Ubogi mało ma przyjaciół.
* Ubogi nie ma tego, owego, a bogacz łakomy wszystkiego.
* Ubogi za psa u bogacza stoi.
* Ubogi jak mysz kościelna.
* Ubogiego zdanie: nie dba nikt na nie.
* Ubogiemu łacniej być dobrym.
* Ubogiemu dzieciątko, bogatemu cielątko.
* Ubogiemu kawał chleba, to most do nieba.
* Ubogiemu zawsze wiatr w oczy a droga pod górkę.
* Ubogiemu zawsze wiatr w oczy.
* Ubrał się, jak dudek w pawie pióra.
* Ubrany jak pan, a głupi jak baran.
* Ucieczka jest zawsze haniebna, ale czasem zbawienna.
* Ucieczka winnym czyni.
* Ucieka świńskim truchtem.
* Ucieka, aż się za nim kurzy.
* Ucieka, jak Cygan na kradzionym koniu.
** Zobacz też: [[Romowie]]
* Ucieka, jak od zgniłego psa.
* Ucieka, jak pies oparzony.
* Ucieka, jak przed zbrojnymi goły.
* Ucieka, jak zając przed chartem.
* Uciekającego i bojaźliwy goni.
* Uciekać nie ładnie, ale pożytecznie.
* Ucz się, ucz, bo nauka to do potęgi klucz.
* Ucz swoje dzieci kamienie gryźć.
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], op. cit., s. 572.
* Uczący drugich sam się uczy.
* Uczepił się, jak pchła kożucha.
* Uczepił się, jak rzep psiego ogona.
* Uczonego zawsze kochają, nieuczonym wszędzie pogardzają.
* Uczonym nie łacno zostać.
* Uderz w stół, a nożyce się odezwą.
* Umarłego płaczem nie wskrzesi.
* Umiesz liczyć, licz na siebie.
* Upartego i kijem nie przekona.
* Upił się jak bąk.
* Upił się jak świnia.
* Uroda rzecz nietrwała.
* Urodził się – ochrzcili, podrósł – ożenili, umarł – pochowali i na grobie napisali, że był błazen.
* Uszom prędzej można dogodzić, niż oczom.
==W==
| 