Polowanie: Różnice pomiędzy wersjami

* Kończymy się sezon, ale zaczynają się polowania, które na Spitsbergenie są naturalnym sposobem rodzinnego spędzania czasu. Poprzez myślistwo uczy się dzieci szacunku dla natury. Tutaj prawie wszyscy jedzą mięso, więc dzieciom od najmłodszych lat pokazuje się, skąd ono pochodzi. Co roku przedszkola organizują dla pięciolatków polowanie na renifera, a zabite zwierzę przywozi się na plac zabaw, gdzie ojcowie oprawiają je na oczach dzieci. Niektóre patrzą z obrzydzeniem, inne biegają w koło, wymachując odciętymi kopytami. Jedne kroją ścięgna jak należy, inne zatykają nos, bo im martwy renifer pachnie, jakby ktoś puścił bąka.

** Autor: [[Ilona Wiśniewska]], „Białe. Zimna wyspa Spitsbergen”, wydawnictwo Czarne, wydanie II, Wołowiec 2017, ISBN 978-83-8049-521-0, str. 61

 

* Polowanie to tylko tchórzliwe określenie szczególnie tchórzliwego morderstwa na innym stworzeniu. Polowanie jest odmianą choroby umysłowej ludzi.