Rozdział Kościoła od państwa: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Rozdział Kościoła od państwa|Rozdział kościołaKościoła od państwa]]''' – doktryna zakładająca rozdzielenie działalności organizacji religijnych i państwowych oraz oparty na niej model ustrojowy państwa.

* Bez ciebie ojcze dyrektorze nie byłoby tego zwycięstwa. Ojciec dyrektor skromnie siedzi, a powinien wstać. Nie byłoby tego zwycięstwa bez Rodziny Radia Maryja. Nie byłoby. Fundamentem polskości jest Kościół i jego nauka. I że nie może być Polski bez Kościoła. Radio Maryja i Rodzina Radia Maryja są potrzebne także dziś, kiedy przed nami trudna droga pod górę. Musimy ją przejść razem. I przejdziemy ją, wbrew wszystkiemu. Przejdziemy wiedząc, że służymy Polsce. Wiedząc, co jest istotą polskości. Wiedząc, że nie ma Polski bez Kościoła. Wiedząc, że każdy, choćby nie miał łaski wiary, musi to przyjąć (...…). Każda ręka podniesiona na Kościół to ręka podniesiona na Polskę.

** Opis: do [[Tadeusz Rydzyk|Tadeusza Rydzyka]].

** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony|św. Augustyn]], ''List 138 do Marcelina'', 2, 15.

* Demokracja, nie mniej niż jakakolwiek inna forma rządów, musi zaprowadzać społeczne panowanie naszego Pana Jezusa Chrystusa. Demokracja musi, tak jak wszystko, mieć króla: Jezusa Chrystusa.

** Opis: rękopis wykładu o ''Ewangelii wg Łukasza''.

** Źródło: B. Nichtweiss, ''Apokaliptyczne teorie konstytucji. Carl Schmitt w kontekście teologii Erika Petersona'', przeł. K. Marulewska, „Magazyn Apokaliptyczny 44”, 5/2012, s. 188.

* Jeśli miecz kościelny chce mieć zwierzchnictwo nad państwowym i wydawać prawa, to po prostu przegra. Nie byłoby to złe, bo przegrać powinien. Chodzi tylko o to, by razem z nim nie przegrało chrześcijaństwo. (...…)<br />Biskupi powiedzą, że dobrze jest się regularnie spowiadać, a źle – spowiedzi unikać. Nie żądają jednak, by państwo narzuciło przymus spowiedzi. Państwo nie potrzebuje tedy wyrażenia „wartości chrześcijańskie” jako formuły prawodawczej, gdyż mogłaby ona służyć głównie rozciąganiu prawa na te części odróżnienia dobra i zła, które są sporne albo wybitnie sporne, służyłaby tedy nietolerancji i opresji.

** Źródło: [[Karlheinz Deschner]], ''Polityka papieska w XX wieku'', t. 1, tłum. [[Robert Stiller]], wyd. Uraeus, Warszawa 2006, s. 67, tłum. [[Robert Stiller]].

* Niestety świadomość obowiązywania zasady demokratycznego państwa prawnego wśród decydentów politycznych, poczynając od 1990 r. była raczej nikła, a nawet gdy ją dostrzegano, nie uznawano jej za przeszkodę w realizacji doraźnych celów politycznych. Zmiany normatywnego modelu państwa świeckiego, stworzonego przez ustawy wyznaniowe z 17 maja 1989 r., dokonywano w latach 1990 –19931990–1993 nie w drodze zmian konstytucji i ustaw ale przez rozporządzenia, instrukcje a także decyzje organów administracyjnych.

* Polski rząd podejmie działania, by pomnik naszego rodaka ocalić od cenzurowania. Zaproponujemy, aby przenieść go do Polski, o ile będzie zgoda francuskich władz i społeczności lokalnych. Nasz wielki Polak, wielki Europejczyk jest symbolem chrześcijańskiej, zjednoczonej Europy. Dyktat politycznej poprawności -– laicyzacji państwa -– wprowadza miejsce dla wartości, które są nam obce kulturowo, które prowadzą do sterroryzowania codziennego życia Europejczyków.

** Opis: Wypowiedźwypowiedź dotycząca pomnika Jana Pawła II usytuowanego w gminie Ploërmel w Bretanii, z którego wyrokiem francuskiej Rady Stanu ma być usunięty krzyż.

** Autor: [[Beata Szydło]], [http://wyborcza.pl/7,75398,22577374,szydlo-chce-przeniesc-z-francji-do-polski-pomnik-jana-pawla.html ''Szydło chce przenieść z Francji do Polski pomnik Jana Pawła II, "by„by ocalić go od ocenzurowania"ocenzurowania”''], wyborcza.pl, 28 października 2017

* Starym błędem jest twierdzenie, iż Kościołowi nie wolno wtrącać się do polityki – ponieważ nie jest to jego domena. Oczywiście, nie jest to jego bezpośrednim zadaniem, a i wpływ zależy od wielu czynników. Nie zmienia to jednak faktu, że wobec kwestii światopoglądowych w polityce, musi on zająć wyraźne stanowisko. (...…) Nie powinno się upolityczniać Kościoła, ale – chrystianizować politykę.

** Autor: [[Dietrich von Hildebrand]], ''Spustoszona winnica'', Fronda, wydanie III, tłum. Tomasz G. Pszczółkowski, Fronda, wydanie III, s. 167, 168.

** Autor: [[Wojciech Polak]], Prymasprymas Polski, [https://www.wprost.pl/kraj/10050860/Prymas-Polski-o-uchwale-dotyczacej-objawien-fatimskich-Takie-akty-powinny-byc-w-Kosciele-a-nie-w-Sejmie.html ''Prymas Polski o uchwale dotyczącej objawień fatimskich: Takie akty powinny być w Kościele, a nie w Sejmie''], wprost.pl, 14 kwietnia 2017.

* To był wprawdzie proces powolny idący od czasów Konstantyna I, który już wydawał ustawy skierowane przeciwko sprawowaniu krwawych ofiar i wróżeniu z wnętrzności zwierząt. On przecież także nakazał zburzenie kilku ważnych świątyń. Dalej posunęli się już jego synowie, którzy wprowadzili nawet karę śmierci za dywinację, zakazywali oddawania czci posągom bóstw itd. Ale dopiero edykt z 8 listopada 382 roku Teodozjusza I, o którym mówi się, że znamionował „śmierć bogów"bogów” w Cesarstwie Rzymskim, zakazał ostatecznie pod karą gardłową składania krwawych ofiar i dokonywania wróżb ze zwierząt ofiarnych. Obłożone zostały również karami wszelkie praktyki pogańskie – nawet oddawanie czci przez zapalanie światła czy kadzidła dobrym bóstwom domowym, Larom i Penatom.

* Według Soboru Watykańskiego II, kapłani są przeznaczeni do tego, żeby dbać o życie wieczne wszystkich, niezależnie od tego, do jakiej partii politycznej należą. Mamy troszczyć się o zbawienie wszystkich ludzi -– tych z prawicy, lewicy czy z centrum. Dlatego zadaniem kapłanów nie jest angażowanie się w życie polityczne, a w szczególności życia partyjne -– stawanie po stronie tej czy innej partii. My nie stoimy ani po stronie prawicy, lewicy ani centrum -– stoimy po stronie bożej. To jest rola kapłana.

* Wiara i szukanie świętości jest sprawą prywatną tylko w tym sensie, że nikt nie zastąpi człowieka w jego osobistym spotkaniu z Bogiem, że nie da się szukać i znajdować Boga inaczej niż w prawdziwej wewnętrznej wolności. (...…) Dlatego postulat neutralności światopoglądowej jest słuszny głównie w tym zakresie, że państwo powinno chronić wolność sumienia i wyznania wszystkich swoich obywateli, niezależnie od tego, jaką religię lub światopogląd oni wyznają. Ale postulat, ażeby do życia społecznego i państwowego w żaden sposób nie dopuszczać wymiaru świętości, jest postulatem ateizowania państwa i życia społecznego i niewiele ma wspólnego ze światopoglądową neutralnością. (...…) Doświadczyliśmy tego wielkiego katolickiego getta, getta na miarę narodu. Zarazem więc my, katolicy, prosimy o wzięcie pod uwagę naszego punktu widzenia: że bardzo wielu spośród nas czułoby się nieswojo w państwie, z którego struktur wyrzucono by Boga, a to pod pozorem światopoglądowej neutralności.