Zbigniew Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m →Zobacz też: poprawa linków |
m format, dr Zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Katowice - Zbigniew Cybulski 02.JPG|mały|<center>Popiersie Zbigniewa Cybulskiego<br />w [[Katowice|Katowicach]]</center>]]
'''[[w:Zbigniew Cybulski|Zbigniew Hubert Cybulski]]''' (1927–1967) – polski aktor.
* Aktorzy dzielą się na tych, którzy swoją osobowość przemieniają, i na tych, którzy ją utrwalają. Mnie interesuje bardziej aktorstwo z zachowaniem pewnych cech indywidualnych. Zdaję sobie sprawę, że to i trudne, i niebezpieczne.
** Źródło: „Film” 1987, nr 2
*
** Źródło: ''Sezon kolorowych chmur'' 1968, przedruk w: [[Alicja Helman]], ''Zbigniew Cybulski – aktor XX wieku'', 1997, cyt. za: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_cybulski_zbigniew culture.pl]
Linia 12 ⟶ 11:
** Źródło: „Legendy XX wieku. Zbyszek Cybulski”, oprac. Marek Sadowski.
* Pokazywanie siebie w sposób masochistyczny sprzeczne jest z moim usposobieniem i chyba z prawdziwym aktorstwem. W tworzeniu postaci zaangażowana jest natomiast w pełni wyobraźnia aktora, która ma przecież ścisły związek z tym, w czym on bierze na
** Źródło: Stanisław Janicki, ''W stronę gwiazd'',
* Popularność to obowiązek, pociągający za sobą coraz to surowsze konsekwencje. To odpowiedzialność za siebie i za to, co się robi w sztuce. Do tej odpowiedzialności zmusza kredyt, jaki się ma u publiczności, a to bardzo ciężka sprawa, szczególnie dla osobowości wrażliwych.
** Źródło: Stanisław Janicki, ''W stronę gwiazd'',
* Przypuszczam, że popularność nie wynika z umiejętności i doświadczenia (oczywiście jest bardzo dobrze, jeśli te sprawy się na siebie nałożą!). Wydaje mi się, że popularność to sprawa
** Źródło: Stanisław Janicki, ''W stronę gwiazd'',
==O Zbigniewie Cybulskim==
{{IndeksPL}}
==A==
* (
** Autor: [[Karolina Gruszka]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34457
==B==
* (
** Autor: [[Karolina Gruszka]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34457
==C==
* Cybulski był nie wiem czy nie jedynym aktorem, którego można porównać do tak kultowych postaci jak James Dean czy Elvis Presley, mających wpływ na całe pokolenia. Cybulski to największa polska legenda, więc zostać nominowanym do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego jest wielkim zaszczytem – nie wiem czy nie przesadzonym w stosunku do mnie. Na pytanie, jaką rolę chciałbym zagrać, zawsze mówię o Zbyszku Cybulskim jako o tropie pewnych ról, w których wypowiadamy się w imieniu teraźniejszego pokolenia, że jesteśmy głosem tych ludzi, moich rówieśników.
** Autor: [[Borys Szyc]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27987
* Cybulski był świetnym aktorem, który odszedł nagle i to pewnie też potęguje budowanie jego mitu. Wszyscy wiemy kim był Zbyszek Cybulski, więc nie tylko dla młodych aktorów jest kimś ważnym.
** Autor: [[Agnieszka Grochowska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=27940
* Cybulski jest dla mnie niezwykle ważny jako postać. Filmy, w których grał, jako całość, są dla mnie wybitne. Był to też wspaniały czas polskiego kina, a on się w to idealnie wpasowywał. Jeśli jednak mam być zupełnie szczera to, nie jest to typ aktorstwa, którym się najbardziej zachwycam.
** Autor: [[Maja Ostaszewska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28327
* Cybulski miał aktorstwo we krwi. Potrafił zaczarować zarówno w pacyfistycznej i sentymentalnej ramocie ''Kapelusz pełen deszczu'' na deskach Ateneum (zagrał wtedy zgorzkniałego weterana z Korei szukającego ucieczki w heroinie), jak w naiwnej komedyjce ''Giuseppe w Warszawie'' (1964), wcielając się w rolę konformisty, pod kołdrą przeczekującego horror okupacyjnej Polski. Na planie nie szarżował. Unikał zmory wielu naszych współczesnych aktorów, czyli mimicznej i ruchowej nadpobudliwości wywodzącej się z teatru. Swoje kwestie, wzorem Bogarta, cedził przez zęby. Niejednokrotnie doprowadzał tym reżyserów do białej gorączki. Juliana Dziedzinę, autora ''Końca nocy'' (1956), w której zaprezentował się jako złodziejaszek birbant Romek, przyprawił o zgagę, wymyślając, że podczas zdjęć nie odezwie się ani słowem.
Linia 45 ⟶ 44:
** Zobacz też: ''[[Giuseppe w Warszawie]]''
* Cybulski nie jest [w ''Popiele i diamencie''] obecny na ekranie bez przerwy. Niemniej odbiorcy wydaje się, jakby cały czas go oglądał, ekran jest niemalże napromieniowany Maćkiem, wibrującą siłą jego osobowości. (
** Autor: Alicja Helman, ''Zbigniew Cybulski – aktor XX wieku'', 1997
* Czasy oczywiście się zmieniają i dziś najprawdopodobniej samemu Zbyszkowi Cybulskiemu byłoby trudno wykreować taki wizerunek, jak sam stworzył.
** Autor: [[Maciej Stuhr]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238
==D==
* Dla mnie on jest legendą. Był to człowiek obdarzony wielką charyzmą czego należy życzyć sobie i innym. To mnie w nim fascynuje, jak również to, że wszystko, co robił, było absolutnie wyjątkowe. To on wyznaczał trendy. (
** Autor: [[Małgorzata Buczkowska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60329
* Dla mnie Cybulski tak naprawdę jest po prostu jedną postacią i trzeba to powiedzieć, że w gruncie rzeczy on w każdym filmie jest taki sam. Niech mi to ortodoksyjni wielbiciele Cybulskiego wybaczą. To nie był aktor kameleon.
** Autor: [[Maja Ostaszewska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28327
* Dla mnie postać Cybulskiego jest pewnym symbolem. To jest coś takiego dla nas Polaków, jak James Dean dla Amerykanów, jakiś wyznacznik epoki. To co powiedział Cybulski, o „braniu odpowiedzialności za własne województwo” to jest coś, co potwierdza w pewnym sensie to, co ja myślę, robię, by być bardziej współtwórcą pewnego rodzaju wypowiedzi niż wykonawcą jakiegoś pomysłu na zasadzie ja zrobię kreację aktorską i to jest dla mnie najważniejsze. Postać Cybulskiego, która zawsze jawiła mi się jako symbol, teraz nabrała większej wartości. Bo to, co Cybulski mówił, jest ponadczasowe i potwierdza się w tym, co ludzie teraz myślą na temat swojego zawodu, przynajmniej ci, z którymi ja się utożsamiam i których szanuję.
** Autor: [[Rafał Maćkowiak]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28421
* (
** Autor: [[Maciej Stuhr]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238
==I==
* Ikona i legenda polskiego kina. Postać kultowa. Jak James Dean czy Marilyn Monroe. Dlatego nominacja do nagrody jego imienia jest zaszczytem szczególnym. Role które zagrał zwyczajnie „wymłóciły”. Potem nikt już o nikim w polskiej kinematografii tak nie mówił. (
** Autor: [[Magdalena Boczarska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71004 ''Magdalena Boczarska: Wiem kiedy gram prawdziwie'', Stopklatka, 5 listopada 2010]
==J==
* Jest coś takiego w aktorstwie Zbyszka Cybulskiego, co za każdym razem, sprowadza mnie do poziomu „zero”. To, co on zaproponował, to był jakiś taki nowy kierunek wyznaczony w polskim aktorstwie, pewna rewolucja. Aktorstwo od tamtego czasu oczywiście ewoluuje, ale sposób grania idzie tą drogą, którą on wyznaczył. Za każdym razem jak go oglądam, to jest to jakiś „magnes”, który mnie przyciąga. To dla mnie zawsze przyjemność i duża nauka. Wracamy do niego, wracaliśmy i będziemy wracać. To jest legenda, legenda kina polskiego i moim zdaniem powinniśmy wracać – jest taka potrzeba przynajmniej dla nas aktorów. Oczywiście podejrzewam, że są osoby, którym się nie podoba aktorstwo Cybulskiego, bo jest ono w pewien sposób kontrowersyjne i zdaję sobie z tego sprawę – takie granie bez grania.
** Autor: [[Łukasz Simlat]], [http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=34067
==K==
* Kreując postać Maćka Chełmickiego Zbyszek Cybulski osiąga szczyty aktorskiego kunsztu. Dzięki temu filmowi stał się jednocześnie wzorem bohatera i symbolem gwiazdora, który niemal całemu pokoleniu polskiej młodzieży narzucił dżinsy i ciemne okulary. (
** Autor: [[Kazimierz Witkowski]], „Ekran” 1992, nr 02
==M==
* Maciek Chełmicki [rola w filmie ''Popiół i diament''] został zaakceptowany zarówno przez krytykę jak i przez publiczność, a jego sukces okazał się bardziej pełny i jednoznaczny niż sukces całego filmu. (
** Autor: [[Bogumił Drozdowski]], ''O Zbigniewie Cybulskim'', 1969
==N==
* Na pewno istnieje mit młodego aktora, który miał dar, wszyscy lubili go oglądać i umarł młodo.
** Autor: [[Marcin Dorociński]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28068
* Na pewno jest to legenda, w ogóle postać, o której istnieniu myślę, że każdy aktor dobrze wie. (
** Autor: [[Urszula Grabowska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70606 ''Chyba najgorzej nie wybierałam. Rozmowa z Urszulą Grabowską'', Stopklatka, 25 października 2010]
* Na pewno jest z nim związany jakiś mit. Pamiętam też jeszcze moje niedawne spotkania z kolegami w szkole teatralnej, z których wyraźnie wynikało, że dla tych młodych ludzi postać Zbigniewa Cybulskiego jest nie tylko swego rodzaju wzorem, ale też niemal każdy chciałby być takim jak on aktorem, który tak silnie, swoją osobowością i filmami, w których zagrał, oddziałuje na ludzi. Mówiąc, w ogromnym oczywiście uproszczeniu, większość z nas chciałaby, aby ludzie upodabniali się do postaci, jaką aktor zagrał w danym filmie. Cybulski swoją postawą, jak i rolami, idealnie trafił w potrzeby ówczesnego społeczeństwa. Przez to też został tak dobrze zapamiętany. Myślę, że możemy śmiało mówić o nim dziś, jak o niedoścignionym idolu dla młodych aktorów, adeptów sztuk artystycznych. Poza tym dla mnie osobiście już zawsze pozostanie czymś porażającym to, co on zrobił w tych wszystkich filmach, w których zagrał. To mnie wciąż elektryzuje. W nim było coś, co powodowało, że mimo niespecjalnie wyszukanych środków pozostawał zawsze bardzo wiarygodny na ekranie.
** Autor: [[Antoni Pawlicki]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51022 ''Musiałem zagrać „kibola”
* (
** Autor: [[Agata Buzek]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60638
==O==
* On jest legendą dla wszystkich, nie tylko aktorów. Wychowałam się na jego filmach, które oglądaliśmy całą rodziną przed telewizorem. Zbigniew Cybulski kojarzy mi się z czymś bardzo polskim, a jednocześnie mega otwartym na świat. Dla mnie jest on poza jakimikolwiek ramami i granicami. Jest absolutnie ponadczasowy. To nadal ktoś wyraźnie współczesny. Myślę, że jest to doskonały wzór, do którego można dążyć.
** Autor: [[Magdalena Czerwińska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60499
==P==
* Pamiętam, był u was w kinie taki aktor – mężczyzna, który zawsze nosił ciemne okulary… (
** Autor: [[Chuck Workman]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70755, ''Ameryka jest nudna. Wywiad z Chuckiem Workmanem'', Stopklatka, 28 października 2010]
* Pan Zbyszek Cybulski, który jest dla mnie drugim po Bogu wśród polskich aktorów, przed nim nie ma nikogo, po nim już zaczynają się pojawiać, przewartościował tą branżę. On udowodnił swoim graniem, naturalizmem, że można inaczej. Niesamowicie korzystał z partnerów. Był takim naszym Marlonem Brando. I jeśli nawet ta konwencja sprzed tych ponad czterdziestu lat wydaje się dziś starociem, to bez niego nie byłoby tego, co zdarzyło się potem. Ludzie z niego czerpali. Wielu otworzył oczy. To nie była gra, to było bycie.
** Autor: [[Eryk Lubos]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61544
* Patrząc na jego role widać wyraźnie, że bardzo zależało mu na prawdzie. Był jednym z nielicznych, dla których miało to znaczenie. W pewnym sensie chodziło mu też pewnie o oczyszczenie duszy. Rozumiem taką postawę. Skoro się na aktorstwo zdecydowałam, to oddaję się temu całkowicie. Szargałyby mną diabelskie moce, gdybym była w stosunku do tego nieuczciwa. (
** Autor: [[Roma Gąsiorowska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61057
* Poza tym, że jest to postać legendarna, którą, mówiąc nieelegancko, „przerabia” się na różnych przedmiotach teoretycznych w szkole aktorskiej, to nie przypominam sobie abyśmy mieli postać Zbyszka Cybulskiego podawaną jako przykład jakiegoś konkretnego wzoru do naśladowania. Natomiast faktycznie: legenda Cybulskiego funkcjonuje, jak najbardziej. Jest to ktoś, kto postrzegany jest jako osoba posiadająca kiedyś niezwykłą charyzmę i osobowość. Ktoś zupełnie niepowtarzalny. Myślę, że on wciąż jest w świadomości młodych ludzi, chociaż bardziej jako wyraz osobistej fascynacji.
** Autor: [[Marcin Brzozowski]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42287
==T==
* Ta strata jest dla Polaków tym, czym dla Amerykanów była śmierć Jamesa Deana, a dla nas – mówiąc w kategoriach sentymentalnych – Gerarda
** Autor: Marcel Martin, francuski krytyk,
* To jest pierwszy i jedyny w swoim rodzaju aktor w czarnych okularach i skórze – taki nasz Brando. Bardzo charyzmatyczny facet na ekranie. Ze Zbyszkiem Cybulskim najbardziej kojarzy mi się dworzec we Wrocławiu. Jestem z Legnicy i Wrocław był swego rodzaju moim „oknem” na świat. Marzyłem o tym by zdać do szkoły teatralnej i jeździłem na różne festiwale teatru amatorskiego. Zawsze ta postać Zbyszka była dziwnie obecna przez tę płytę pamiątkową na tym dworcu.
** Autor: [[Tomasz Kot]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514
** Zobacz też: [[dworzec kolejowy]], [[Wrocław]]
* To właśnie z
** Autor: [[Jacek Safuta]], „Film” 1987, nr 02
==U==
* (
** Autor: [[Kamilla Baar]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28223
==W==
* Wielu wielkich aktorów ma coś takiego, że są przebierani do ról, a cały czas grają tak naprawdę jedną rolę. Mają taką osobowość, wewnętrzny potencjał i energię, którą cały czas operują. Cybulskiemu wszędzie rysują charakterystyczną fryzurę, okulary i uśmiech. Jasne, że szło za tym bardzo głębokie wnętrze i bogate wewnętrzne życie. Ale ja nie żyłem w tamtych czasach, więc mogę sobie tylko wyobrażać. Pan Cybulski jest bardzo znany, a ja nie, więc nie wiem czy mam prawo go oceniać.
** Autor: [[Marcin Dorociński]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28068
==Z==
*
** Autor: [[Tadeusz Jurasz]], ''„Cześć, starenia!” Zbyszek Cybulski we wspomnieniach'', zebrała i opracowała Mariola Pryzwan.
** Opis: mowa o filmie ''[[Popiół i diament]]''.
* Zbyszek Cybulski i jego rówieśnicy mieli o co walczyć. Dziś każdy zabiega głównie o siebie po to by mieć, na przykład, fajną willę pod Warszawą.
** Autor: [[Roma Gąsiorowska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61057
* Zbyszek Cybulski jest postacią, która do dziś u większości ludzi związanych z filmem, ale też i widzów, kojarzy się z pewnym rodzajem niezależności i wolności.
** Autor: [[Maja Ostaszewska]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28327
* Zbyszek Cybulski przyjechał w dniu rozpoczęcia zdjęć do filmu ''Popiół i diament'' o siódmej rano i natychmiast udał się do garderoby. Zobaczyłem go, kiedy wychodził szybkim, zdecydowanym krokiem, a za nim biegły dwie panie od kostiumów i wołały zrozpaczone: – Panie reżyserze, on nie chce się przebrać! Rzeczywiście Zbyszek ubrany był tak jak zawsze w ciągu wielu lat naszej znajomości: dżinsy, zielona wojskowa kurtka, przez ramię przewieszony wojskowy chlebak, sznurowane trzewiki. (
** Źródło: [[Andrzej Wajda]], ''Podwójne spojrzenie'', Warszawa 1998.
==Ż==
* Żywiołowość, spontaniczność, naturalność, aktorstwo oparte na osobowości. To było niesamowite, że wszyscy oglądali Zbyszka Cybulskiego. Nie było takiego poczucia, że jest megalomanem: „No tak, znowu Zbyszek Cybulski”. Pojawił się i stał się wzorem dla innych. To jest jedna z największych osobowości kina polskiego.
** Autor: [[Piotr Głowacki]], [http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34193
==Zobacz też==
Linia 155 ⟶ 154:
{{
[[Kategoria:Polscy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy teatralni]]
|