Tomasz à Kempis: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Jest wrażliwa na łzy ubogich, współczuje cierpieniu udręczonych, spieszy z pomocą do nawiedzanych pokusami, wysłuchuje próśb dusz Jej oddanych. Kto z pokorą i bez wahania do Niej się ucieka i wzywa Jej słodkiego, chwalebnego imienia, nigdy nie odchodzi z pustymi rękoma. Wiele dusz lgnie do Niej, są Jej posłuszne chóry aniołów i może ich posyłać z pociechą do opuszczonych.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 344.

 

* Najmilsza Boża Rodzicielko, zawsze Dziewico Maryjo, Twa przedziwna słodycz przewyższa wszystko, co może pojąć i wypowiedzieć myśl ludzka.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 327.

 

* Nie jestem godzien spojrzeć na Twe przejasne oblicze, skąpane w boskim świetle, podziwiane przez wszystkie zastępy niebieskie. Zdobna jesteś Twymi przeczystymi ustami, czerwonymi różami i złocistymi listkami. Dlatego wstyd mnie ogarnia na myśl o mej nieczystości, zasmuca mnie moja niegodność.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 328.

 

* O jakże piękna ta mała Panienka<br />bez zmazy i pełna słodyczy,<br />a jak potężną jest teraz Królową,<br />jej cuda wyraźnie nam potwierdzają.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 360.

 

 

* Wprawdzie nie poszła razem z innymi pobożnymi niewiastami do grobu, nie postąpiła tak jednak z otępienia czy z nadmiaru bólu. Nie wątpiła, że powstaniesz z martwych i miała nadzieję, że trzeciego dnia przyjdziesz do Niej, i dlatego pozostała u siebie w domu, gdzie cała oddana modlitwie z wielkim pragnieniem oczekiwała Twego przyjścia. Zasłużyła na to, żeby Cię ujrzeć jako pierwsza, ponieważ bardziej niż inni miłowała Tego i tęskniła za Tym, w którego uwierzyła i nigdy nie zwątpiła.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 251.

 

* Złym duchom zabrania dręczyć tych, którzy poddają się Jej władzy i szukają Jej opieki. Lękają się one Królowej niebios i w przerażenie wpadają na sam dźwięk Jej świętego imienia. Drżą przed świętym i strasznym dla nich imieniem Maryi, chrześcijanie natomiast otaczają je miłością i najwyższą czcią. Gdzie złe duchy widzą jego blask, tam nie mają odwagi ukazywać się ani demonstrować swych igraszek. Na sam jego dźwięk padają jak gromem rażeni, a im częściej jest ono wymawiane, z im gorętszą wiarą wzywane, tym szybciej i dalej uciekają.

** Źródło: Tomasz à Kempis, ''Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit.'', s. 345.