Galeazzo Ciano: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
zm. oryg., format |
||
Linia 1:
[[Plik:Galeazzo Ciano.png|mały|<center>Galeazzo Ciano</center>]]
'''[[w:Galeazzo Ciano|Galeazzo Ciano]]''' (1903–1944) – włoski działacz faszystowski, dyplomata i dziennikarz.
* Duce, Pan tego nie może i nie powinien
** Źródło: ''Dziennik'' z sierpnia 1939
** ''Come sempre, la vittoria trova
** Opis: w podobnej formie spotykane wcześniej.
* Jestem przekonany, że gdyby się dało Niemcom więcej, niż oni domagają się, mimo wszystko by zaatakowali, gdyż ogarnął ich duch demoniczny i destrukcyjny.
** Źródło: ''Dziennik'' z sierpnia 1939
* Kościoły są pełne, wznosi się modły do Boga i śpiewa
** Źródło: ''Dziennik'' z sierpnia 1939
* Niemiecka uprzejmość jest zawsze w odwrotnym stosunku do ich
* Od razu zdaję sobie sprawę (po rozmowie z Hitlerem), że nie ma już nic do zrobienia. Zdecydował się uderzyć i uderzy. Nasze argumenty wcale nie będą mogły go wstrzymać. Powtarza on przez cały czas, że na pewno uda mu się zlikwidować konflikt z Polską
Linia 17 ⟶ 22:
* Wasza dzisiejsza sytuacja jest mocno niewyraźna, jeśli nie tragiczna.
** ''Vostra situazione oggi e molto confusa se non tragica.'' (wł.)
** Opis:
** Źródło: [[Marian Romeyko]], ''Wspomnienia o Wieniawie i rzymskich czasach''
* Wracam do Rzymu pełen niesmaku do Niemiec, ich sposobu działań. Oni nas oszukali i
** Źródło: ''Dziennik'' z sierpnia 1939
▲* Zwycięstwo ma stu ojców, ale klęska jest sierotą.
▲** ''Come sempre, la vittoria trova centinaia di padri, ma una sconfitta è orfana.'' (wł.)
▲** Źródło: ''Dziennik'' z 9 września 1942 roku
▲== O Galeazzo Ciano ==
▲* No, cóż, ale za to mógł zamordować własnego zięcia.
** Autor: [[Winston Churchill]] (komentując upadek Benito Mussoliniego)
** Źródło: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'',
* Rzymscy ojcowie dla ojczyzny bez wahania poświęcali własnych synów.
** Autor: [[Benito Mussolini]]
** Opis: decydując się na stracenie Ciano.
** Źródło: Emmanuel Hecht, ''Druga śmierć Duce'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014
{{
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Osoby skazane na karę śmierci]]
|