Holocaust: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
przen. cytatu, sortowanie
+2
Linia 22:
** Źródło: ''Centrum badań Holokaustu na UJ'', „Alma Mater” nr 102, kwiecień 2008, s. 84.
** Zobacz też: [[cywilizacja]]
 
* Ludobójstwo dokonywane na europejskich Żydach nie byłoby możliwe bez współdziałania mnóstwa urzędów, organizacji i instancji, a więc ogromnej rzeszy ludzi. Nawet jeśli rozmiary i szczegóły zagłady w czasie wojny pozostały nieznane, ludność niemiecka miała dość poszlak, które świadczyły o mordowaniu Żydów. Deportacje odbywały się całkowicie jawnie, wiedziano też o transportach Żydów na Wschód, a setki tysięcy żołnierzy z frontu wschodniego opowiadało w czasie urlopów o masowych rozstrzeliwaniach. Ludność niemiecka musiała się tego przynajmniej domyślać, lecz wyćwiczone mechanizmy tłumienia i samousprawiedliwienia były silniejsze niż poczucie winy i przerażenie.
** Autor: Hagen Schulze, ''Niemcy. Nowa historia'', tłum. Krzysztof Jachimczak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999, s. 162-163.
** Zobacz też: [[Niemcy]]
 
* Moja definicja „generacji nic” nie różni się dużo od definicji Kuby Wandachowicza. Tak to trochę widzę, że jesteśmy pierwszym pokoleniem, któremu wykupiono kolonie w raju. Nie dostaliśmy w użytkowanie świata, dostaliśmy wielką, powszechną jadłodajnię. Szkolono nas i przystosowywano do sięgania, brania, jedzenia, klepania się po brzuchu. Żadnych naturalnych wrogów, żadnych dzikich zwierząt, nic, co stawiałoby nam opór. Wojna, Holocaust i śmierć to tytuły gier komputerowych, napisy na koszulkach, obcojęzyczne fanaberie spikerów telewizyjnych. Ten pokój fruwający po świecie w przebraniu białego gołębia pokazywany nam przez okno w przedszkolu jest oczywisty i zastrzeżony w prospekcie. A czasami siedzimy i wzdychamy: „Jezu, niech wreszcie przyjdzie jakaś wojna, niech to wszystko wreszcie wybuchnie. Niech będzie po co żyć.”
Linia 56 ⟶ 60:
** Autor: [[Yehuda Bauer]]
** Źródło: [[Timothy Snyder]], ''What We Need to Know about the Holocaust'', „The New York Review of Books”, 30 września 2010
 
* Przypuszczalnie latem 1941 r. Hitler wydał rozkaz "ostatecznego rozwiązania" kwestii żydowskiej. Nie jest pewne, kiedy to dokładnie nastąpiło. Hitler bowiem wolał wydawać zbrodnicze polecenia ustanie i unikał protokołowania ich w aktach, które później mogłyby świadczyć przeciw niemu.
** Autor: Hagen Schulze, ''Niemcy. Nowa historia'', tłum. Krzysztof Jachimczak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999, s. 159.
** Zobacz też: [[Adolf Hitler]]
 
* To, co naziści zrobili Żydom, było nie do wypowiedzenia, ale przecież trzeba znaleźć wyraz, jeżeli ofiar, których i tak jest za dużo, by wspominać ich imiona, nie chce się wydać na przekleństwo zapomnienia. Toteż w angielszczyźnie ukuto pojęcie ''genocide''. Ale przez kodyfikację, zapisaną w międzynarodowej deklaracji praw człowieka, to, co nie do wypowiedzenia, zostało zarazem – w imię protestu – uwspółmiernione. Przez podniesienie do rangi pojęcia uznana zostaje niejako możliwość: instytucja, którą się obkłada zakazem, odrzuca, dyskutuje.