Socjalizm: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Tegel (dyskusja | edycje)
m Wycofano edycje użytkownika 185.55.65.134 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Mrnr84201.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1:
'''[[:w:socjalizm|Socjalizm]]''' – ideologia, ruch polityczny podkreślający nadrzędną rolę kwestii społecznych, wspólnotowych, egalitarnych w sferze polityki i gospodarki.
{{IndeksPL}}
==B==
* Bankrutujący kapitalizm powołał faszyzm i hitleryzm do walki z ideą wolności i społecznego wyzwolenia. Uzbroił go w najpodlejsze kłamstwo, nikczemne oszustwo i okrucieństwo bestialskie, by po złamaniu socjalistycznego ruchu wyzwoleńczego robotników wyniszczyć wszelkie życie wolne. I nasze klasy posiadające radowały się postępem nowego barbarzyństwa. I u nas oklaskiwano pogrom bohaterskiego powstania robotników wiedeńskich, modlono się za Franco i święcono jego krwawy tryumf nad ludem hiszpańskim. Aż przyszedł dzień, gdy hordy faszystowskie, rozzuchwalone powodzeniem, wzmocnione grabieżą i zabezpieczone tajną umową z Sowietami, uderzyły na Polskę, rozpoczynając największą w dziejach wojnę światową. Teraz Polska, cała Europa, cały świat składa krwawą daninę za tę politykę międzynarodowego kapitału, politykę obszarników i fabrykantów, politykę strachu przed ruchem robotniczym i nienawiści do sprawy wolności, demokracji i socjalizmu.
** Autor: Centralne Kierownictwo Ruchu Mas Pracujących Polski (PPS-WRN)
** Źródło: [http://lewicowo.pl/odezwa-kierownictwa-ruchu-mas-pracujacych-polski-na-1-maja-1942-r ''Odezwa kierownictwa Ruchu Mas Pracujących Polski na 1 maja 1942 r.'', lewicowo.pl] Tekst prawdopodobnie kolportowany był w kraju w postaci ulotek. Następnie opublikowano go w ''Z Pola Walki. Cele i drogi podziemnego ruchu robotniczego w Polsce (1939–1942)'', nakładem ''Nowej Polski'', Londyn 1943.
 
* Bezpośrednią siłą społeczną, która zadecydowała o przekształceniu rewolucji socjalistycznej w burżuazyjną kontrrewolucję była potężna uprzywilejowana warstwa zarządzająca. Swoje egoistyczne interesy realizowała ona kosztem mas pracujących i zahamowania rewolucji socjalistycznej. (…) W Polsce uprzywilejowana warstwa zarządzająca podporządkowała sobie PZPR, związki zawodowe i wszystkie inne organizacje systemu politycznego, tolerowała istnienie opozycji antysocjalistycznej i wielokrotnie korzystała z poparcia Kościoła katolickiego. W rezultacie mieliśmy do czynienia z dwoma ośrodkami antysocjalistycznej kontrrewolucji. Jeden – skupiony był wokół tzw. oficjalnej opozycji antysocjalistycznej, a drugi – usadowiony był w oficjalnych strukturach władzy politycznej. Do formalnego porozumienia obu tych ośrodków antysocjalistycznych doszło przy „okrągłym stole”, choć faktycznie współpracowano wcześniej od wielu lat. Uprzywilejowana warstwa zarządzająca, najpełniej reprezentowana przez ekipę Jaruzelskiego, przekazała jawnej kontrrewolucji władzę polityczną w 1989 roku, a obecnie doradza i sekunduje ekipom solidarnościowym w rozkradaniu majątku narodowego i ograbianiu ludzi pracy z socjalno-ekonomicznych i politycznych zdobyczy.
** Autor: [[Wsiewołod Wołczew]]
** Źródło: [http://www.smp.republika.pl/polemiki/Wolczew.htm ''Towarzysz. Życie i poglądy doc. dra hab. Wsiewołoda Wołczewa'', oficjalna strona Stowarzyszenia Marksistów Polskich, 1993]
 
* Bo przecież każdy socjalizm – z euro-socjalizmem włącznie, to ustrój niewolniczy – a ustrój niewolniczy jest gospodarczo niewydajny. O czym wiemy z doświadczenia. Młodzi ludzie zresztą to wyczuwają: uciekają z Polski na wyspy brytyjskie, Brytyjczycy uciekają do USA… A dojrzali politycznie Europejczycy zajmują się problemem liczby głosów jakie będzie miała w Radzie Unii Europejskiej Polska, a ile Niemcy. A co za różnica, czy Europą rządzić będzie socjalistyczny matoł z Niemiec, czy z Polski? Socjalista – to socjalista, niezależnie od tego, czy jest on z CDU czy z PiS-u, z SLD czy z SPD. Do obozu reedukacji – i tyle.