Tadeusz Kowalik: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m format, dr zmiana |
||
Linia 1:
'''[[w:Tadeusz Kowalik|Tadeusz Kowalik]]''' (1926–2012) – polski ekonomista i działacz społeczny.
* Ci sami ekonomiści, którzy uczą studentów o kreowaniu pieniądza przez bank, mogą jednocześnie uważać, że zaciąganie kredytów przez państwo zmniejsza pulę kredytową dla prywatnych klientów. Ci sami, których niepokoi spadek wydatków gospodarstw domowych jako zły znak dla koniunktury, natychmiast o tym zapominają, gdy mowa choćby o małej podwyżce płac minimalnych, bo to ma zwiększyć bezrobocie. Nieekonomiści nie powinni myśleć, że ekonomistów zawsze obowiązuje
** Źródło: rozmowa Sławomira Sierakowskiego, [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/gospodarka/20140730/kowalik-od-stiglitza-do-keynesa ''Kowalik: Od Stiglitza do Keynesa'' (wywiad z 2005)], krytykapolityczna.pl, 30 lipca 2014.
* Do odnowy projektu europejskiego potrzeba jednak czegoś więcej niż parodniowych czy nawet kilkutygodniowych demonstracji publicznych. Nie obejdzie się bez porządnej debaty o umoralnieniu kapitalizmu. (
** Źródło: Posłowie do ''Manifestu zaniepokojonych ekonomistów''; cyt. za: [http://krytykapolityczna.pl/gospodarka/kowalik-w-czynow-uderzaj-stal/ krytykapolityczna.pl, 31 lipca 2012]
** Zobacz też: [[konstytucja]], [[kapitalizm]], [[Unia Europejska]]
Linia 17:
* Polski ład społeczno-ekonomiczny to jeden z najbardziej niesprawiedliwych ustrojów społeczno-ekonomicznych w Europie drugiej połowy XX wieku.
** Opis: wypowiedź z lat 90.
** Źródło: ''Polska transformacja''
* „Solidarne” byłoby podniesienie podatków dla grup zamożnych, dla przedsiębiorców, których tak wzbogacił poprzedni rząd. Chodzi zwłaszcza o niebotyczne zarobki firm doradczych i wyzywająco pazerną grupę czołowych menedżerów. Tymczasem, podwyższa się podatki pośrednie, które z reguły uderzają w uboższe grupy społeczne.
Linia 30:
* „Wielkie uderzenie” (Plan Balcerowicza) nie było potrzebne. Było ono wyrazem neofickiej wiary głównych decydentów i ich doradców w wolny rynek, co ułatwiło przyjęcie standardowej recepty Międzynarodowego Funduszu Walutowego, ignorującej odmienne warunki gospodarki wychodzącej z realnego socjalizmu. W końcu 1989 roku nawet szokowe działania, mające zdusić inflacje, miały słabe rzeczywiste podstawy, skoro była ona głównie skutkiem działań rządu (uwolnienie cen żywności) i pod koniec roku szybko spadała.
** Źródło: ''Polska transformacja''
** Zobacz też: [[plan Balcerowicza]]
|