Kazimierz Sosnkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
- nieprawdziwy cytat
Zweryfikowane w pierwszym wydaniu z roku 1957. Potwierdzam autentyczność cytatu w "Slowie wstępnym" w ww. edycji
Linia 3:
* Brygada Spadochronowa była pierwszą jednostką nowego, nie istniejącego dotychczas w Polskich Siłach Zbrojnych rodzaju broni. Oprócz bezpośrednich zadań czasu wojny przed Brygadą wyrastała szczególna misja związana z przyszłością. Po zakończonej wojnie i po powrocie do Polski, w który wierzyliśmy i dokoła którego obracały się wszystkie nasze myśli i pragnienia, jednostki bojowe kreowane na obczyźnie miały obok Armii Krajowej stać się kadrą, ośrodkiem organizacyjnym i wyszkoleniowym dla Polskich Sił Zbrojnych odtwarzanych w wolnym Kraju. Wiemy dobrze, że dla każdej jednostki wojskowej, dla każdego rodzaju broni tradycje bojowe są jednym ze źródeł siły duchowej, kapitałem moralnym, podstawą, na której wyrasta tzw. esprit de corps – ów niezbędny czynnik wychowawczy, ułatwiający pracę nad wytworzeniem dobrego i sprawnego narzędzia obrony narodowej.
** Opis: o [[1 Samodzielna Brygada Spadochronowa|1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej]].
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 25xxv.
** Zobacz też: [[Armia Krajowa]], [[Polska]]
 
* Co do naszych spadochroniarzy, ci byli gotowi do wszelkich poświęceń, wiedząc, że ich bracia w Warszawie rozpoczęli bohaterską walkę w najcięższych warunkach. Generał Sosabowski pamiętał przy tym rok 1920, gdy twarda konieczność zmuszała posyłać do boju jednostki pośpiesznie organizowane, nie doszkolone, niedostatecznie wyekwipowane i uzbrojone.
** Opis: o gotowości 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej do pomocy [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskiemu]] 1944.
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 24xxiv.
** Zobacz też: [[Warszawa]], [[Wojna polsko-bolszewicka]], [[Stanisław Sosabowski]]
 
* Generał Sosabowski, człowiek o mocnej i hardej duszy, karny żołnierz i gorący patriota, dążył zawsze do ułożenia swojej współpracy z Brytyjczykami w oparciu o zasadę: „równy z równymi”.
** Opis: o gen. [[Stanisław Sosabowski|Stanisławie Sosabowskim]].
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 26xxvi.
 
* Generał Sosabowski, który zyskał sobie trwałe miejsce w historii naszej wojskowości jako inicjator i twórca nowego rodzaju broni w Polskich Siłach Zbrojnych, na pewno nie chciałby widzieć swego własnego dziecka, swej ukochanej Brygady, bez owego posagu tradycji bojowej. Drogę wiodącą do ziemi ojczystej przed nami zamknięto; zwycięski żołnierz polski z winy wiarołomnej polityki Zachodu stał się wygnańczym tułaczem. Jestem jednak głęboko przekonany, że nasi żołnierze mają spore, a najmłodsi spośród nich niewątpliwe widoki na powrót do wolnej i niepodległej Ojczyzny.
** Opis: o 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej i gen. [[Stanisław Sosabowski|Stanisławie Sosabowskim]].
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 25xxv.
** Zobacz też: [[Ojczyzna]], [[żołnierz]], [[generał]]
 
Linia 32:
** Źródło: Norman Davies, ''Powstanie '44'', Kraków 2004
** Zobacz też: [[powstanie warszawskie]], [[Armia Czerwona]]
 
* Powstanie warszawskie walczyło z ośmioma dywizjami niemieckimi, w tej liczbie czterema pancernymi. Straty Armii Krajowej wyniosły 15 000 zabitych, straty ludności cywilnej około 200 000, straty niemieckie w zabitych, rannych i zaginionych 26 000. Dane powyższe świadczą o bezgranicznym bohaterstwie Armii Krajowej i ludności Warszawy.
** Opis: o [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] i Armii Krajowej.
** Źródło: ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', Komitet Wydawniczy Polskich Spadochroniarzy, Londyn 1957, s. xiv.
** Zobacz też: [[Warszawa]], [[Niemcy]]
 
* Rozmowa, jaka miała wówczas miejsce, wywarła na mnie wstrząsające wrażenie. Wódz Organizacji Bojowej, mój Wódz, przede mną, młodym chłopcem, otwierał swą duszę, ujawniał swe cierpienia moralne. Opowiadał mi Komendant, jak ciężko przeżył schyłek rewolucji. Mówił o tym, iż Organizacja Bojowa stanowi zamkniętą już i przegraną kartę historii, o tym, jak boli go przegrana. Mówił mi wreszcie, że zdecydował się zakończyć epopeję Organizacji Bojowej ostatnią grą, w której albo zginie sam, albo zwycięży, by rozpocząć nowy okres walki, bez której, wedle Jego zdania, żyć nie warto.(...) Postanowiłem w duchu dołożyć wszelkich sił, by ucieszyć Jego serce, by na miejsce starej karty otwarła się nowa. Tak skrystalizowało się we mnie podczas owej pamiętnej rozmowy, postanowienie założenia bezpartyjnej organizacji wojskowej.
Linia 37 ⟶ 42:
** Źródło: W 30-lecie współpracy z marszałkiem Piłsudskim. Wywiad udzielony red. Konradowi Wrzosowi [w:] Kazimierz Sosnkowski, Materiały Historyczne, oprac. J. Matecki, Londyn 1966.
 
* Studium[...] studium bitwy napisane w sposób żywy, zdradzający doświadczonego dowódcę, który w toku swej służby bił się na niejednym froncie i w wielu bojach brał udział; studium skrawka najnowszych dziejów wojskowości polskiej. Opis działań 1 Polskiej Brygady Spadochronowej w wielkiej operacji desantu powietrznego Sprzymierzonych nad Renem, niezależnie od swej wartości historycznej, z wielką sugestywnością wprowadza czytelnika w świat wysuniętych linii bojowych i w szczególną atmosferę kryzysów boju, tak dobrze znaną starym żołnierzom.
** Opis: ''Słowo wstępne'' w książce generała [[Stanisław Sosabowski|Stanisława Sosabowskiego]] ''Najkrótszą drogą''.
** Źródło: ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', Komitet Wydawniczy Polskich Spadochroniarzy, Londyn 1957, s. viii.
** Źródło: [http://lubimyczytac.pl/ksiazka/72803/najkrotsza-droga Najkrótszą drogą. Stanisław Sosabowski], lubimyczytac.pl
** Zobacz też: [[1 Samodzielna Brygada Spadochronowa]]
 
* Surowy i wymagający dla siebie samego, żąda też wiele od swych podkomendnych; ojcowski i sprawiedliwy w osądach swych i w karaniu, umie pozyskiwać zaufanie i miłość żołnierzy, tak skłonnych płacić sercem za serce. Posiada on ów tajemniczy dar, który zawsze przynosi obfite plony na polu bitewnym – dar nawiązywania węzłów uczuciowych pomiędzy dowódcą a podkomendnymi. Nic więc dziwnego, że gdy generał Sosabowski w sposób tak niesłuszny i krzywdzący został pozbawiony stanowiska wkrótce po powrocie Brygady z operacji reńskiej, jego żołnierze manifestowali swoje przywiązanie, odmawiając przyjmowania posiłków, i ustąpili jedynie perswazjom i wezwaniom „swego generała”, który uczył ich dyscypliny i prowadził do boju. Wszyscy wiedzieli, że służy on Sprawie i stawia ją ponad wszelkie względy osobiste. Takim znałem generała Sosabowskiego.
** Opis: o generale [[Stanisław Sosabowski|Stanisławie Sosabowskim]]
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 8vii.
 
* Walka z Niemcami musi być kontynuowana w formie „Burzy”. Natomiast w obecnych warunkach jestem bezwzględnie przeciwny powszechnemu powstaniu, którego sens historyczny musiałby się z konieczności wyrazić w zmianie jednej okupacji na drugą. Wasza ocena sytuacji niemieckiej musi być bardzo trzeźwa i realna. Omyłka pod tym względem kosztowałaby bardzo wiele.
Linia 59 ⟶ 64:
** Zobacz też: [[Polska]]
 
* Z nie byle jakimniebylejakim cynizmem sprzedano w Jałcie na rzecz Rosji krew polską przelaną w powstaniu warszawskim i wkład Polskich Sił Zbrojnych do zwycięstwa nad Niemcami. Stało się to nie bez pomocy tych ludzi, którzy byli odpowiedzialni za politykę polską podczas wojny, a w latach 1943 i 1944 stali u steru naszych spraw państwowych jako członkowie rządu polskiego. Mikołajczyk na czele kilku ministrów swojego gabinetu przyjął z inwestytury Kremla udział w tzw. rządzie lubelskim, opuszczając prawowitego prezydenta Rzeczypospolitej, godząc się na czwarty rozbiór Polski, przechodząc do porządku dziennego nad zbrodnią katyńską. W ten sposób owi „mężowie stanu” skapitulowali całkowicie wobec warunków moskiewskich, wysuniętych przez ambasadora Lebiediewa w czerwcu 1944 roku. Ich krok łamał ostania linię obrony, jaka nam pozostawała wobec mocarstw Zachodu, a w szczególności wobec Wielkiej Brytanii.
** Opis: o powojennej Polsce.
** Źródło: Kazimierz Sosnkowski ''Słowo wstępne'' [w]: [[Stanisław Sosabowski]], ''Najkrótszą drogą'', WydawnictwoKomitet Wydawniczy Polskich BellonaSpadochroniarzy, DorsetLondyn 19911957, s. 28xxviii.
** Zobacz też: [[Powstanie warszawskie]], [[Niemcy]], [[Wielka Brytania]]