Sanacja: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''[[w:Sanacja|Sanacja]]''' (łac. ''sanatio'', „uzdrowienie”) – potoczna nazwa obozu piłsudczykowskiego rządzącego w Polsce w latach 1926–1939, powstała w związku z głoszonym przez [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] hasłem „sanacji moralnej” życia publicznego, wysuwanym w toku przygotowań i w okresie przewrotu majowego (1926).
* 15 ofiar śmiertelnych. (…) Każda straszliwa, ale tylko 15. Słusznie stawia się nam zarzut, żeśmy internowali ok. 10 tys. osób. Ale nie wiem, czy panie wiedzą, jak to wyglądało przed wojną. Ja sobie tutaj wynotowałem liczby. W Polsce w 1935 r. było 16 tys. więźniów politycznych, większość osadzona nakazem administracyjnym w Berezie Kartuskiej. W 1926 r. było 6 tys. więźniów politycznych, trzy lata później 8,7 tys. A w roku 1937–kiedy1937 – kiedy w Polsce nie było poważniejszych zagrożeń, po podpisaniu paktu o nieagresji i z Niemcami, i z ZSRR – za zbrodnie stanu osądzono 2945 osób, za stawianie oporu władzy–11władzy – 11 381, za znieważenie władzy lub urzędu–13urzędu – 13 683, za udział w zbiegowiskach i rozruchach–1740rozruchach – 1740. Daje to razem prawie 30 tys. więźniów politycznych.
** Autor: [[Czesław Kiszczak]]
** Opis: o swoich działaniach podczas stanu wojennego.
Linia 34:
 
* Wiele elementów Polski PiS przypomina sanację: najważniejsze stanowiska są obsadzane miernymi, ale wiernymi, wszystko podlewa się bogoojczyźnianym sosem. Chciałbym byśmy pamiętali, jaką tragedią to się wówczas skończyło. Ludzie, którzy przed wojną najgłośniej mówili o honorze, jak choćby szef dyplomacji Józef Beck, 17. dnia wojny uciekli do Rumunii. Okazali się największymi tchórzami, zostawiając kraj na pastwę losu.
** Autor: [[Radosław Sikorski]], ''Marionetki Rosji'', „Gazeta Wyborcza” Sobota-niedziela 12–13 sierpnia 2017, s. 8.
** Zobacz też: [[Józef Beck]], [[Prawo i Sprawiedliwość]]