Tomasz Terlikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
- opis. Skąd wiadomo, że jedno z drugim ma coś wspólnego, skoro zarówno treść, jak i autor są różne? To bezpodstawne spekulacje, a nie rzetelność. Równie dobrze może być to stary cytat Terlikowskiego spoza sieci, np. z papierowego wydania
m ort.
Linia 8:
 
* Afera, jaka wybuchła wokół wypowiedzi abp. Michalika, pokazuje, że i w Polsce wpływy masonerii nie są zupełnie bez znaczenia. Gdyby bowiem tak było, to nie pojawiłoby się nagle aż tylu obrońców jej dobrego imienia przed jednym pokazującym prawdę arcybiskupem. Dobrze zatem, że metropolita przemyski napisał to, co napisał. Dzięki temu wiadomo przynajmniej, kto i z jakim zaangażowaniem jest gotów bronić jednego z najgroźniejszych wrogów Kościoła.
** Źródło: ''Mili panowie w fartuszkach'', „Gazeta Polska”, 29 lutego 2012.
** Zobacz też: [[Józef Michalik]]
 
* Akceptacja eutanazji oznacza również koniec medycyny w formie, jaką znamy. I chodzi nie tylko o etos lekarski (…) czy lęk, jaki wprowadzany jest w relacje lekarza z pacjentem (już teraz pewna część holenderskich emerytów ucieka do niemieckiej służby zdrowia, by uniknąć eutanazji), ale także o rozwój nowych technik medycznych. W Holandii nie leczy się pewnych rodzajów raka, które z powodzeniem (40-procentowym) leczone są w innych krajach europejskich. Powód jest zaś niezmiernie prosty. Uśmiercenie pacjenta jest o wiele tańsze niż jego leczenie, szczególnie nowymi metodami. Te ostatnie więc nie powstają (…).
** Źródło: ''Wykluczeni z życia'', „Rzeczpospolita” nr, 14 stycznia 2013, s. A 11.
** Zobacz też: [[Eutanazjaeutanazja]]
 
==C==
Linia 22:
==D==
* Doświadczenie Holandii i Belgii pokazuje całkowicie jednoznacznie, że eutanazja nie tylko nie zwiększa przestrzeni wyboru czy wolności obywatelskich, ale wyraźnie je ogranicza. I buduje nowe, niezwykle niebezpieczne przestrzenie wykluczenia. Już nie społecznego czy ekonomicznego, ale wykluczenia z życia.
** Źródło: ''Wykluczeni z życia'', „Rzeczpospolita”, 14 stycznia 2013, s. A 11.
** Zobacz też: [[eutanazja]]
 
* Donald Tusk zaczynał jako polityk silnie antyklerykalny. I choć w latach 90. jego partię wspierał swoim autorytetem i nazwiskiem ks. Józef Tischner, to w niczym nie zmieniało to antykatolickiego – zarówno w myśleniu o państwie i społeczeństwie, jak i moralności – nastawienia Tuska. Jednak na krótko przed wyborami roku 2005 nadeszło nawrócenie. W wywiadach udzielanych w tym czasie różnym dziennikarzom (także mnie) Tusk opowiadał o tym, że gdy córka dorasta, każdy mężczyzna staje się konserwatystą. Mniej więcej w tym samym czasie lider Platformy Obywatelskiej zawarł po wielu latach związku cywilnego ślub kościelny. I zaczął bywać na katolickich salonach, na które wprowadzał go świetnie je znający Tomasz Arabski.
** Źródło: ''Klęska ugodowców'', „Gazeta Polska”, 22 lutego 2012.
** Zobacz też: [[Donald Tusk]], [[Józef Tischner]]
 
==F==
* Fikcją, a może trzeba powiedzieć wprost kłamstwem, są także zapewnienia, że eutanazja obejmować będzie tylko osoby nieuleczalnie chore, cierpiące na niezwykle ciężkie schorzenia. Otwarcie furtki pozwalającej na zabijanie chorych to wejście na polityczno-prawną równię pochyłą, na której zakres „dostępności” eutanazji i kryptanazji nieustannie się poszerza, a ona sama staje się „przywilejem”, który trzeba zagwarantować coraz większej liczbie osób. I tak w Holandii już trwa dyskusja, czy „prawem do dobrej śmierci” nie objąć każdej osoby powyżej siedemdziesiątki, która uznaje, że „poczuła się znużona życiem”. Belgijscy zwolennicy eutanazji idą jeszcze dalej. (…) Jacinta De Roeck, przekonuje, że prawo eutanazyjne powinno objąć ludzi z upośledzeniem intelektualnym, dzieci oraz osoby z demencją.
** Źródło: ''Wykluczeni z życia'', „Rzeczpospolita”, 14 stycznia 2013, s. A 11.
** Zobacz też: [[eutanazja]]