Samotność: Różnice pomiędzy wersjami

* Kochana Siostro!<br />Nadszedł czas, abym opowiedział Ci szczerze o wszystkim. To, co pisałem dawniej, było nieprawdą, a raczej prawdą niepełną, bo sprawami, które mnie gnębią, nie chciałem Ciebie niepokoić.<br />Dłużej jednak nie mogę.<br />Odkąd Mary umarła, czuję się bardzo niedobrze w tym kraju. Rodzina żony uważa mnie za obcego, nie utrzymujemy ze sobą prawie żadnych kontaktów, poza grzecznościowymi wizytami w czasie świąt. Wolny czas spędzam samotnie w pustym mieszkaniu, bo nie mam tu również przyjaciół ani bliższych znajomych, inny język, inne obyczaje uniemożliwiają nawiązanie przyjaznych stosunków z kimkolwiek. Na szczęście, wolnego czasu jest niewiele -– biorę godziny nadliczbowe i wychodzę ze sklepu późnym wieczorem.<br />Tak, Siostrzyczko, dobrze odczytałaś: ze sklepu.

* Samotność podnosi człowieka, miękczy, egzaltuje. Ciągłym ocieraniem się o świat tracimy władzę uczucia czegokolwiek głęboko i zużywamy się, twardniejemy, serce dostaje nagniotków; w samotności, mniej targani w różne strony, mniej szafując sobą, skupiając w duszy własnej, zdolniejsi jesteśmy uczuć potem silnie, cokolwiek nas dotknie. Wszelkie wrażenie mocniejsze jest i trwalsze.

** Autor: [[Józef Ignacy Kraszewski]], ''Ostap Bondarczuk''