Mikołaj II Romanow: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m format, dr zmiana |
nowy cytat |
||
Linia 3:
* Całym sercem wzruszony jestem zgonem wielkiego pisarza, który za czasów rozkwitu swego talentu stworzył obrazy wspaniałych godzin dziejów rosyjskich. Niech Bóg Wszechmocny miłościwym mu będzie sędzią.
** Opis: o [[Lew Tołstoj|Lwie Tołstoju]].
** Źródło: [[Stanisław Cat-Mackiewicz]], ''Europa in flagranti'', Universitas, Kraków 2012, s. 313.
* Co takiego?
** Opis: reakcja na słowa [[Jakow Jurowski|Jakowa Jurowskiego]], który oznajmił mu, że zostanie rozstrzelany, co nastąpiło natychmiast.
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 326.
* Daliście się wprowadzić w błąd i zostaliście oszukani przez zdrajców i wrogów naszej ojczyzny. Strajk i buntownicze zgromadzenia tylko pobudzają tłum do takich rozruchów, jakie zawsze zmuszały i będą zmuszać władze do użycia siły wojennej, a to nieuchronnie pociąga za sobą i niewinne ofiary. Wiem, że niełatwe jest życie robotnika. Dużo w nim należy ulepszyć i uporządkować (...) Ale zbuntowanym tłumem oznajmiać mnie o swoich potrzebach jest przestępstwem.
** Opis: do delegacji robotniczej, usprawiedliwiając wydarzenia ''Krwawej niedzieli'' 22 stycznia 1905, kiedy to w wyniku ataku carskiego wojska na pokojową demonstrację zginęło około tysiąca robotników.
** Źródło: Jan Sobczak, ''Mikołaj II – ostatni car Rosji'', Warszawa 2009, s. 318.
* Mam nadzieję, że oczko i nóżka mają się lepiej. (…) Wciąż chodzę jak odurzony. Postaram się przyjechać jak najszybciej. Niki.
Linia 18 ⟶ 22:
* Odrzucając myśl wspólnej pracy z narodem rosyjskim w pracach Dumy Państwowej Polacy w całym szeregu rezolucji zapadłych na zebraniach publicznych żądają całkowitej autonomii polskiej z osobnym sejmem, upatrując w tym tylko pewien stopień przejściowy do wznowienia państwa polskiego. W dążności tej schodzą się dwa przeciwległe stronnictwa polskie: socjalne i narodowe. W tym też kierunku działają niektórzy pisarze polscy, publicyści, mówcy, pociągając za sobą ludność.
** Opis: uzasadniając wprowadzenie 10 listopada 1905 stanu wojennego w Królestwie Polskim.
** Źródło: „Kurier Warszawski”, 13 listopada 1905.
** Zobacz też: [[rewolucja 1905 roku]]
* Okrutny wróg wytęża swe ostatnie siły i bliska jest godzina, gdy dzielna armia nasza, wspólnie ze wspaniałymi sprzymierzeńcami naszymi, zdoła ostatecznie zgnieść wroga. W tych decydujących dla życia Rosji dniach uznaliśmy za obowiązek swego sumienia ułatwić narodowi naszemu ścisłe jego zjednoczenie oraz skupienie wszystkich sił narodu na jak najszybszym odniesieniu zwycięstw i, w porozumieniu z Dumą Państwową, uznaliśmy za słuszne zrzec się z tronu państwa Rosyjskiego i złożyć z siebie władzę najwyższą.
| |||