Wersja z 20:18, 7 lis 2015 edytuj Jan Pleogit (dyskusja \| edycje) Patrolujący 9816 edycji Utworzono nową stronę "mały\|<center>Egzekucja Renalda<center> '''Renald z Châtillon''' (1125?-1187) -książę-regent Antioch..."		Wersja z 23:53, 2 lis 2016 edytuj anuluj edycję Zero (dyskusja \| edycje) Administratorzy interfejsu, Patrolujący, Administratorzy 32 333 edycje m format, dr zmiana następna edycja →
Linia 1: [[Plik:BNF, Mss fr 68, folio 399.jpg\|mały\|<center>Egzekucja Renalda</center>]] '''[[w:Renald z Châtillon\|Renald z Châtillon]]''' (1125?~~-1187~~–1187) -– książę-regent Antiochii w latach ~~1153-1160~~1153–1160, następnie wasal Królestwa Jerozolimskiego i senior Zajordanii frankijskiej (Oultrejordain) od 1175 roku. == O Renaldzie z Châtillon ==▼ * Nie ulega wątpliwości, że Renaud de Châtillon -– rycerz o nieposkromionej fantazji, niespożytej energii i niepospolitych talentach strategicznych, choć niewahający się przed zdradą, podstępem, a przy tym skłonny do aktów wyjątkowo bezwzględnego okrucieństwa -– to najpewniejszy kandydat do miana ''enfant terrible'' wypraw krzyżowych. Nikt z wielkich panów chrześcijańskich -– nawet król Anglii Ryszard Lwie Serce -– nie budził takiego postrachu wśród Saracenów. Żadnego też nie darzyli aż tak zapiekłą nienawiścią, jak właśnie ~~"szatana"~~„szatana” Renauda, który z wyżyn swoich niedostępnych zamków -– zwłaszcza Kerak du Desert w Moabie -– spadał jak jastrząb na zmierzające z Syrii do Egiptu karawany muzułmańskie, rabując towary i zwierzęta juczne, a ich właścicieli wyrzynając w pień lub biorąc do niewoli, jeśli rokowali jakieś nadzieje na okup. Renaud nie uznawał nad sobą innych panów, a za sprawę chrześcijaństwa walczył na własną modłę -– niekiedy pod rozkazami królów Jerozolimy, a niekiedy wbrew ich woli i zamiarom.▼ ** Autor: [[Geoffrey Regan]], ''Historyczne błędy, skandale i ciekawostki'', tłum. Marek Urbański, wyd. Klub Dla Ciebie (KDC), Warszawa 2005, ISBN ~~83-7404-106-4, tłum. Marek Urbański~~8374041064, s. 73.▼ ▲== O Renaldzie z Châtillon == ▲* Nie ulega wątpliwości, że Renaud de Châtillon - rycerz o nieposkromionej fantazji, niespożytej energii i niepospolitych talentach strategicznych, choć niewahający się przed zdradą, podstępem, a przy tym skłonny do aktów wyjątkowo bezwzględnego okrucieństwa - to najpewniejszy kandydat do miana ''enfant terrible'' wypraw krzyżowych. Nikt z wielkich panów chrześcijańskich - nawet król Anglii Ryszard Lwie Serce - nie budził takiego postrachu wśród Saracenów. Żadnego też nie darzyli aż tak zapiekłą nienawiścią, jak właśnie "szatana" Renauda, który z wyżyn swoich niedostępnych zamków - zwłaszcza Kerak du Desert w Moabie - spadał jak jastrząb na zmierzające z Syrii do Egiptu karawany muzułmańskie, rabując towary i zwierzęta juczne, a ich właścicieli wyrzynając w pień lub biorąc do niewoli, jeśli rokowali jakieś nadzieje na okup. Renaud nie uznawał nad sobą innych panów, a za sprawę chrześcijaństwa walczył na własną modłę - niekiedy pod rozkazami królów Jerozolimy, a niekiedy wbrew ich woli i zamiarom. ▲** Autor: [[Geoffrey Regan]], ''Historyczne błędy, skandale i ciekawostki'', wyd. Klub Dla Ciebie (KDC), Warszawa 2005, ISBN 83-7404-106-4, tłum. Marek Urbański, s. 73. [[Kategoria:Francuscy rycerze]] [[Kategoria:Krzyżowcy]] [[Kategoria:Osoby skazane na karę śmierci]] [[Kategoria:Regenci]] [[Kategoria:Władcy]]

Renald z Châtillon: Różnice pomiędzy wersjami