Słowa między ludźmi: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
 
Linia 29:
** Źródło: s. 23
** Zobacz też: [[słuchanie]], [[wiarygodność]]
 
* Jednostronność nie zawsze wynika z chęci wprowadzenia odbiorcy w błąd, ale często jest po prostu następstwem jednostronności doświadczeń i wiedzy autora lub roli narzuconej mu przez sytuację.
** Źródło: s. 29
 
* Krytyczna postawa wobec tekstu narzuca przede wszystkim pytanie o jego pochodzenie.
Linia 40 ⟶ 43:
** Źródło: s. 21
** Zobacz też: [[prawda]]
 
* Nie oskarżajmy pochopnie ludzi, z którymi się spotykamy, i ich wypowiedzi o stronniczość. Jeśli nas ona razi, to najczęściej jest to tylko sygnał, że ludzie ci patrzą na świat inaczej niż my i inaczej niż my go oceniają. Na obcowanie ze stronniczymi wypowiedziami tak w życiu prywatnym, jak i publicznym jesteśmy po prostu skazani. Tak samo zresztą inni ludzie są skazani na stronniczość naszych wypowiedzi. Jedyne wyjście, jakie mamy, to nauczyć się z nią żyć, tzn. umieć pod warstwą emocji i oceny znaleźć gole fakty.
** Źródło: s. 41
 
* Prawda jako zgodność z obiektywnym, materialnym stanem rzeczy jest zapewne jedna, ale faktem jest również subiektywna prawda naszych uczuć, często zniekształcających obraz owego stanu rzeczy. Można ją nazwać prawdą psychologiczną.
** Źródło: s. 41
 
* Selekcja informacji według ich źródła wraz z selekcją opinii według ich zgodności z własną opinią jest najważniejszą i najczęstszą przyczyną samooszukiwania się ludzi.
Linia 72 ⟶ 81:
* Intonację, mimikę i gestykulację można opisać, wyrazić treść słowami (…), ale się ich nie zapisuje znakami graficznymi, tak jak się to robi z wyrazami i zdaniami tekstu językowego. To, że się ludzie setki lat obywali bez zapisywania kodu intonacyjnego (znak zapytania, wykrzyknik, wielokropek itp. nie oddają jego bogactwa, a przy tym są dość świeżej daty) i mimiczno-gestykulacyjnego, dowodzi traktowania obu tych kodów jako mało istotnych. Ostatecznie, odpowiednie słowa mogą je zawsze zastąpić.
** Źródło: s. 70
 
* Jednostronność nie zawsze wynika z chęci wprowadzenia odbiorcy w błąd, ale często jest po prostu następstwem jednostronności doświadczeń i wiedzy autora lub roli narzuconej mu przez sytuację.
** Źródło: s. 29
 
* Kto chce publicznie zabierać głos, powinien się najpierw zdecydować, o co mu właściwie chodzi.
** Źródło: s. 58
 
* Nie oskarżajmy pochopnie ludzi, z którymi się spotykamy, i ich wypowiedzi o stronniczość. Jeśli nas ona razi, to najczęściej jest to tylko sygnał, że ludzie ci patrzą na świat inaczej niż my i inaczej niż my go oceniają. Na obcowanie ze stronniczymi wypowiedziami tak w życiu prywatnym, jak i publicznym jesteśmy po prostu skazani. Tak samo zresztą inni ludzie są skazani na stronniczość naszych wypowiedzi. Jedyne wyjście, jakie mamy, to nauczyć się z nią żyć, tzn. umieć pod warstwą emocji i oceny znaleźć gole fakty.
** Źródło: s. 41
 
* Prawda jako zgodność z obiektywnym, materialnym stanem rzeczy jest zapewne jedna, ale faktem jest również subiektywna prawda naszych uczuć, często zniekształcających obraz owego stanu rzeczy. Można ją nazwać prawdą psychologiczną.
** Źródło: s. 41
 
* Rolą mimiki i szeroko rozumianej gestykulacji w komunikowaniu zajmuje się nauka zwana kinemiką. Podobna problematyka badawcza łączy się z proksemiką, badającą znaczenie odległości między komunikującymi się osobami.