Miguel de Cervantes: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Bóg dozwoli, a los się odmieni. Kto dziś przegrywa, jutro wygrywa.

==C==

==D==

==E==

==I==

==J==

==K==

* Kiedy chodzi o wymiar sprawiedliwości, który należy do władcy, tutaj potrzebna jest zdolność i zdrowy sąd, a zwłaszcza dobra chęć sprawiedliwego rozstrzygnięcia; jeżeli tego u podstaw zabraknie, to zawsze środki i cele chybią.

* Tym lepsze jest zmyślenie, im bardziej ma pozór prawdy, i tym lepiej się podoba, im więcej ma prawdopodobieństwa i możliwości. Powieści zmyślone muszą przystosowywać się do umysłu czytelników, pisać je trzeba tak, aby uprawdopodobniając rzeczy niemożliwe, łagodząc przesadę, trzymając w napięciu umysły, budziły podziw, zaciekawiały, wzruszały i zachwycały tak, aby równocześnie dawały zachwyt i uciechę. A wszystkiego tego nie osiągnie, kto unika prawdopodobieństwa i naśladownictwa, na których zasadza się doskonałość dzieła. (...) A kiedy to wykona stylem przyjemnym i tak pomysłowo, że jak najbardziej zbliży się do prawdy, bez wątpienia stworzy tkaninę z rozmaitych pięknych wątków osnutą, a dzieło ukończone wykaże taką doskonałość i piękno, że osiągnie cel najwyższy, do jakiego pisma zmierzają, to jest nauczać i bawić równocześnie.

** Postać: autor

 

==W==

 

* Warowny zamek lub wspaniały pałac o murach ze szczerego złota, diamentowych blankach, bramach z hiacyntów, jednym słowem, zbudowany tak cudnie, że choć budulec, jaki nań zużyto, to same tylko diamenty, rubiny, karbunkuły, perły, złoto i szmaragdy, jeszcze cenniejsza od nich jest sama architektura.

 

==Z==

* Mówią, że miał przydomek Quijada czy Quesada (co do tego nie ma zgody między autorami, którzy o tym pisali), ale na podstawie pewnych prawdopodobnych poszlak przypuszczać można, że nazywał się Quejana” (prawdziwe nazwisko don Quijota)

 

 

* Rycerz błędny bez miłości jest bowiem jak drzewo bez liści i bez owoców lub jak ciało bez duszy.

* Nie masz pamięci, której by czas nie strawił, ani boleści, której śmierć nie zakończy (Don Quijote)

 

 

 

 

 

 

* O pamięci, śmiertelna nieprzyjaciółko mego spokoju! (Cardenio)

* Widzę to dobrze (...) we mnie też ochota do gadania jest zawsze pierwszym odruchem i nie mogę się pohamować, aby przynajmniej raz nie napleść, co mi ślina na język przyniesie.(Sancho Pansa)

 

 

 

* Mogło to być (...) bowiem zaprawdę Rosynant szedł, jakby był cygańskim osłem z rtęcią w uszach. (Sancho)

 

 

 

* Rzadko kiedy, a raczej nigdy szczęście nie jest bez skaz i domieszki, lecz zawsze w ślad za nim idzie jakieś zło, które je mąci i zakłóca.

 

 

 

 

* Pośpiech jest matką pomyślności, i w wielu poważnych sprawach doświadczenie okazało, że pilność uczestnika do szczęśliwego kresu doprowadziła wątpliwą sprawę. (Don Quijote)