Miguel de Cervantes: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 2:
'''[[w:Miguel de Cervantes|Miguel de Cervantes]]''' (1547–1616) – pisarz hiszpański.
==''Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy''==
 
 
=='''''Część I (dedykowana księciu de Bejar)'''''==
{{IndeksPL}}
==A==
==B==
==C==
==D==
==E==
==F==
==G==
==H==
* Historia, rywalka czasu, skarbnica czynów, świadek przeszłości, przykład i przestroga dla teraźniejszości, nauka dla przyszłości.
==I==
==J==
==K==
* Kiedy chodzi o wymiar sprawiedliwości, który należy do władcy, tutaj potrzebna jest zdolność i zdrowy sąd, a zwłaszcza dobra chęć sprawiedliwego rozstrzygnięcia; jeżeli tego u podstaw zabraknie, to zawsze środki i cele chybią. (Kanonik)
** Postać: Kanonik
==L==
==M==
==N==
==T==
* Tym lepsze jest zmyślenie, im bardziej ma pozór prawdy, i tym lepiej się podoba, im więcej ma prawdopodobieństwa i możliwości. Powieści zmyślone muszą przystosowywać się do umysłu czytelników, pisać je trzeba tak, aby uprawdopodobniając rzeczy niemożliwe, łagodząc przesadę, trzymając w napięciu umysły, budziły podziw, zaciekawiały, wzruszały i zachwycały tak, aby równocześnie dawały zachwyt i uciechę. A wszystkiego tego nie osiągnie, kto unika prawdopodobieństwa i naśladownictwa, na których zasadza się doskonałość dzieła. (...) A kiedy to wykona stylem przyjemnym i tak pomysłowo, że jak najbardziej zbliży się do prawdy, bez wątpienia stworzy tkaninę z rozmaitych pięknych wątków osnutą, a dzieło ukończone wykaże taką doskonałość i piękno, że osiągnie cel najwyższy, do jakiego pisma zmierzają, to jest nauczać i bawić równocześnie. (autor)
** Postać: autor
==W==
 
* Nie bogactwa czynią człowieka szczęśliwym, ale dobre ich użycie.
** Opis: tłum. W. Zakrzewski
Linia 17 ⟶ 43:
* Bóg dozwoli, a los się odmieni. Kto dziś przegrywa, jutro wygrywa.
 
* Historia, rywalka czasu, skarbnica czynów, świadek przeszłości, przykład i przestroga dla teraźniejszości, nauka dla przyszłości.
 
* Nie staraj się świata zmieniać ani błędnego rycerstwa z koleiny wyprowadzać.” (Don Quijote)
Linia 98 ⟶ 123:
* Diabły są wiaduchy (Don Quijote)
 
* Tym lepsze jest zmyślenie, im bardziej ma pozór prawdy, i tym lepiej się podoba, im więcej ma prawdopodobieństwa i możliwości. Powieści zmyślone muszą przystosowywać się do umysłu czytelników, pisać je trzeba tak, aby uprawdopodobniając rzeczy niemożliwe, łagodząc przesadę, trzymając w napięciu umysły, budziły podziw, zaciekawiały, wzruszały i zachwycały tak, aby równocześnie dawały zachwyt i uciechę. A wszystkiego tego nie osiągnie, kto unika prawdopodobieństwa i naśladownictwa, na których zasadza się doskonałość dzieła. (...) A kiedy to wykona stylem przyjemnym i tak pomysłowo, że jak najbardziej zbliży się do prawdy, bez wątpienia stworzy tkaninę z rozmaitych pięknych wątków osnutą, a dzieło ukończone wykaże taką doskonałość i piękno, że osiągnie cel najwyższy, do jakiego pisma zmierzają, to jest nauczać i bawić równocześnie. (autor)
 
* Większa jest liczba nieuków niż ludzi oświeconych (Ksiądz kanonik)
Linia 114 ⟶ 138:
* Na wiarę moją, panie, biedak nie ma możności okazać cnoty szczodrobliwości wobec nikogo, choćby ją w najwyższym stopniu posiadał; zaś wdzięczność jedynie na dobrej chęci oparta jest rzeczą martwą, jak martwa jest wiara bez uczynków. (Don Quijote)
 
* Kiedy chodzi o wymiar sprawiedliwości, który należy do władcy, tutaj potrzebna jest zdolność i zdrowy sąd, a zwłaszcza dobra chęć sprawiedliwego rozstrzygnięcia; jeżeli tego u podstaw zabraknie, to zawsze środki i cele chybią. (Kanonik)
 
* Brać wieśniacza, złośliwa z natury, którą bezczynność w samą złośliwość zamienia, dobrze zauważyła i liczyła każdy strój i ozdoby, kawałek po kawałku. (Eugeniusz)
Linia 124 ⟶ 147:
Przechodzisz, obiecując nam spokojność błogą,
A rozwiewasz się cieniem, snem, niby tumanem”
kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk
 
''''''CZĘŚĆ II (DEDYKACJADedykacja HRABIEMUhrabiemu DE Lemos)''''''
{{IndeksPL}}
 
* Zniewagi zwykły budzić gniew w najpokorniejszych sercach (narrator)