Wersja z 13:06, 7 maj 2016 edytuj TheEdgarCat (dyskusja \| edycje) 47 edycji →‎Ciotka Julia i skryba ← poprzednia edycja		Wersja z 18:03, 7 maj 2016 edytuj anuluj edycję Oola11 (dyskusja \| edycje) Administratorzy 16 665 edycji sortowanie, drobne techniczne następna edycja →
Linia 2: '''[[w:Mario Vargas Llosa\|Jorge Mario Pedro Vargas Llosa]]''' (znany jako '''Mario Vargas Llosa'''; ur. 1936) – peruwiański pisarz, uznawany za jednego z najwybitniejszych żyjących prozaików, noblista. ==''Ciotka Julia i skryba''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->▼ <small>(tłum. Danuta Rycerz, Wydawnictwo Znak, 2008)</small> ▲<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Ciotka Julia i skryba}} * Kobieta i sztuka wykluczają się nawzajem, przyjacielu. W każdej kobiecej pochwie jest pogrzebany jakiś artysta. Postać: Pedro Camacho Źródło: s. 202 * Kto czeka, ten traci nadzieję.▼ * W większości przypadków tak zwane sercowe zmartwienia czy coś w tym rodzaju to niestrawna fasola, która ciąży w żołądku, nieświeża ryba, obstrukcja. Dobry środek przeczyszczający zabija szaleńczą miłość. Postać: Pedro Camacho Źródło: s. 201 ▲* Kto czeka, ten traci nadzieję. * Dobro i zło mieszają się jak kawa z mlekiem. ==''Gawędziarz''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Gawędziarz}} * Każdy wędrujący człowiek ma zwierzę, które mu towarzyszy, przecież. Nawet jeśli go nie widzi albo nie wie o jego istnieniu. W zależności od tego, kim jest i co robi, matka zwierzęcia wybiera go i mówi do swego małego: <<Ten człowiek jest dla ciebie, opiekuj się nim.>> I zwierzę staje się jego cieniem, zdaje się.▼ ** Postać: Tasurinczi▼ * Dla Macziguengów historia ani nie postępuje, ani się nie cofa: obraca się, powtarza. * Idea równowagi pomiędzy człowiekiem a ziemią, świadomość destrukcji środowiska przez przemysł i nowoczesną technologię, docenienia mądrości człowieka archaicznego zmuszonego pod groźbą całkowitego wyginięcia do respektowania swego habitatu, choć w ~~obych~~obcych latach nie były jeszcze intelektualną modą, już zaczynały kiełkować wszędzie, nawet Peru. ▲* Każdy wędrujący człowiek ma zwierzę, które mu towarzyszy, przecież. Nawet jeśli go nie widzi albo nie wie o jego istnieniu. W zależności od tego, kim jest i co robi, matka zwierzęcia wybiera go i mówi do swego małego: ~~<<Ten~~„Ten człowiek jest dla ciebie, opiekuj się ~~nim~~nim”.>> I zwierzę staje się jego cieniem, zdaje się. ▲** Postać: Tasurinczi ==''Jak ryba w wodzie''== Linia 41 ⟶ 37: ==''Kto zabił Palomina Molero''== * Lituma już nie był tak naiwny jak przedtem, odkąd zrozumiał, jak okrutni mogą być ludzie na tym świecie.▼ * Nie wiem, czy dziś wieczorem wydarzy się cud. Ale nic się nie traci, próbując.▼ ** Postać: porucznik Silva▼ * Boże, co ja ci zrobiłam, dlaczego pakujesz mnie w podobne nieszczęście? Postać: dona Lupe Linia 52 ⟶ 43: Postać: porucznik Silva ▲* Lituma już nie był tak naiwny jak przedtem, odkąd zrozumiał, jak okrutni mogą być ludzie na tym świecie. * Obelgi z ust damy są komplementem dla mężczyzny▼ ** Postać: porucznik Silva▼ ▲* Nie wiem, czy dziś wieczorem wydarzy się cud. Ale nic się nie traci, próbując. * Zazdrość zaćmiewa rozum, nie pozwala myśleć. Podobnie jak alkohol.▼ Postać: porucznik Silva Linia 64 ⟶ 54: Postać: porucznik Silva ▲* Obelgi z ust damy są komplementem dla mężczyzny ==''Lituma w Andach''==▼ ▲** Postać: porucznik Silva ▲* Zazdrość zaćmiewa rozum, nie pozwala myśleć. Podobnie jak alkohol. ▲** Postać: porucznik Silva ▲==''Lituma w Andach''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Lituma w Andach}} * Ja wierzę we wszystko, panie kapralu. Życie zrobiło ze mnie najbardziej łatwowiernego człowieka na świecie▼ ** Postać: Tomasito Carreno▼ * Jeśli całe zło jest sprawką diabła, na świecie nic nie dzieje się przypadkiem. ** Postać: Lituma ▲* Ja wierzę we wszystko, panie kapralu. Życie zrobiło ze mnie najbardziej łatwowiernego człowieka na świecie ▲** Postać: Tomasito Carreno * Rewolucja ma milion oczu i milion uszu. Nikt nie może działać w tajemnicy przed ludem i ujść karze. Te ścierwa próbowały to zrobić i teraz na kolanach błagają o litość tych, którym wbijali nóż w plecy. Te hieny służyły marionetkowemu rządowi, który morduje chłopów, strzela do robotników, sprzedaje kraj imperializmowi i rewizjonizmowi i pracuje dzień i noc, żeby bogaci byli jeszcze bogatsi, a biedni jeszcze biedniejsi. ** Opis: senderyści * Przesłuchiwani pewnie musieli opowiedzieć wszystko, ukrywając swoją odpowiedzialność najlepiej, jak umieli – to znaczy wyolbrzymiając odpowiedzialność innych. * Rośliny i zwierzęta nigdy mnie nie zawiodły. A ludziom, dla odmiany, parę razy się zdarzyło. ** Postać: Pani d’Harcourt▼ ==''Listy do młodego pisarza''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Listy do młodego pisarza}} * Czas opowieści krąży niejako w pewnej przestrzeni; wydłuża się, opóźnia, zatrzymuje się lub też przyspiesza, nabierając zawrotnego pędu. Opowieść w ę d r u j e w czasie powieściowym, jakby po jakimś obszarze, przybliża się i oddala, biegnie do przodu wielkimi skokami albo posuwa się drobnymi kroczkami, pozostawia białe plamy całych okresów chronologicznych (wykreślając je), potem zaś cofa się, by odzyskać ten utracony czas, przeskakuje z przeszłości w przyszłość i z powrotem ze swobodą niedostępną nam, istotą z krwi i kości, w realnym życiu. * Dziś nikt nie mówi w ten sposób o powołaniu (...) samo zjawisko pozostaje wciąż czymś nieuchwytnym: oto niektórzy ludzie, pod wpływem skłonności o niejasnym pochodzeniu, czują się wezwanie, niemal zmuszeni podjąć pewne działanie i poświęcają mu się, świadomi, że tylko wówczas – na przykład gdy będą pisać – dostąpią spełnienia i osiągną zgodę z samymi sobą, dając z siebie to, co najlepsze, wolni od przykrego wrażenia, że marnują życie. * Zmiany wywołujące (...) kataklizm ontologiczny (...) możemy nazwać s k o k a m i j a k o ś c i o w y m i, zapożyczając formułę z dialektyki Heglowskiej, która głosi, że nagromadzenie ilościowe powoduje ~~<<przemianę~~„przemianę ~~jakości~~jakości”.>> ==''Marzenie Celta''== Linia 137 ⟶ 125: ==''Pantaleon i wizytantki''== * Bez obaw i bez wstydu, prawda nie obraża i nie zabija.▼ * Są ludzie,<br/ >których jedynym zadaniem<br/ >jest służyć innym<br/ >za pośredników;<br/ >przechodzi się po nich<br/ >jak po mostach<br/ >i idzie się dalej. ▼ Postać: ~~<<Waleczny>>~~„Waleczny” Radio Amazonas▼ Opis: cytat za Falubert'em, Szkoła uczuć)▼ * Jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami.▼ -Oficer bez nałogów (…) No to mamy swojego człowieka, który obok Świętej Róży i świętego Marcina z Porres może w kraju reprezentować wojsko.- Bez przesady (…) Jakieś wady, o których nikt nie wie, na pewno mam.▼ * Opis: generał Victoria i Pantaleon Pantoja▼ * Nie ma większej kary od wyrzutów sumienia.▼ ▲* Jest to cnota nad cnotami trzymać język za zębami ** Postać: Pantaleon Pantoja▼ ▲- – Oficer bez nałogów (…) No to mamy swojego człowieka, który obok Świętej Róży i świętego Marcina z Porres może w kraju reprezentować wojsko.- – Bez przesady (…) Jakieś wady, o których nikt nie wie, na pewno mam. ▲ Bez obaw i bez wstydu, prawda nie obraża i nie zabija ▲ Opis: generał Victoria i Pantaleon Pantoja ▲ Postać: <<Waleczny>> Radio Amazonas * Proszę się nie wstydzić łez, płacz jest u kobiety tym, czym rosa u kwiatów. ** Postać: ~~<<Waleczny>>~~„Waleczny” Radio Amazonas ▲* Są ludzie,<br/ >których jedynym zadaniem<br/ >jest służyć innym<br/ >za pośredników;<br/ >przechodzi się po nich<br/ >jak po mostach<br/ >i idzie się dalej. ▲** Opis: cytat za Falubert'em, Szkoła uczuć) * Sekret dobrego zdrowia po trzydziestce to post. ** Postać: Pantaleon Pantoja ==''Pochwała macochy''==▼ ▲* Nie ma większej kary od wyrzutów sumienia * Jestem taki, jaki jestem, i to mi wystarczy. Świadomość, że z wieloma innymi jest jeszcze gorzej, stanowi, oczywiście, wielką pociechę.▼ ▲** Postać: Pantaleon Pantoja ▲==''Pochwała macochy''== * Możliwe, że Bóg istnieje, ale w obecnych czasach, po tym wszystkim co nas spotkało, czy ma to jakiekolwiek znaczenie? Że świat mógłby być lepszy? Tak, prawdopodobnie, ale po co Go o to pytać? Przeżyłem i mimo pozorów stanowię cząstkę ludzkiej rasy. * Należy swoje ułomności nosić jak szaty królewskie, ze spokojem. Jak aureolę, którą lekceważymy, udając, że jej nie dostrzegamy. Tylko sylwetki ułomnych nie rozmywają się w mętnej przejrzystości atmosfery. Piękno jest cudowną ułomnością formy. ** Opis: Cesar Moro, Amar a mort ▲* Jestem taki, jaki jestem, i to mi wystarczy. Świadomość, że z wieloma innymi jest jeszcze gorzej, stanowi, oczywiście, wielką pociechę. ==''Prawda kłamstw''== Linia 169 ⟶ 157: {{Osobne\|Prawda kłamstw}} * Anioł zamieszkujący wnętrze człowieka nigdy nie zdoła całkowicie pokonać demona, z którym dzieli ludzką duszę, a dzieje się tak nawet w społeczeństwach rozwiniętych, przekonanych, że zdołały się odeń uwolnić. ** Źródło: ''Wołanie z otchłani'' (hiszp. ''El llamado del abismo'') -– ''Śmierć w Wenecji'' (1913), Tomasz Mann * Auto da fe ujawnia symbolikę społeczeństwa, które daje się zdominować przez najgorsze instynkty. (…) Jeżeli zbiorowe demony działają destrukcyjnie, to czyż demony prywatne mieszkające w tajemnej klatce, jaką każdy człowiek nosi w sercu, nie mogą być raczej źródłem ludzkich pragnień, pożywką dla fantazji? (…) W Auto da fe największą częścią elementu dodanego przez artystę do świata jest nadanie karty obywatelstwa ~~<<ludzkim demonom>>~~„ludzkim demonom”, tym zjawom, które mężczyźni i kobiety w realnym życiu chowają w fałdach swojej intymności i które tylko czasami wyciągają na światło dzienne przez symboliczne gesty i czyny. ** Źródło: ''Realistyczny koszmar'' (hiszp. ''Una pesadilla realista'') – ''Auto da fe'' (1935), Elias Canetti * Człowiek niezmiennie jest czymś więcej niż tylko rozumem i intelektem. ** Źródło: ''Książęce kłamstwo'' (hiszp. ''Mentira de principe'') – ''Lampart'' (1958), Giuseppe Tomasi di Lampedusa ==''Raj tuż za rogiem''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Raj tuż za rogiem}} * Dokąd będzie rosło grono uprzywilejowanych kosztem nędzy ogromnej większości? Dokąd będzie trwała niewola kobiet, którą już zniesiono w stosunku do mężczyzn?▼ ** Postać: Flora Tristan * Dogmaty wiary zaś tłumią życie intelektualne, wolną wolę człowieka, jego naukowe inicjatywy. Ponadto nauka Kościoła uznająca cnotę za symbol czystości ducha wywołuje przesądy, które czynią z kobiety kompletną niewolnicę. ▲** Postać: ~~Pani~~Flora ~~d’Harcourt~~Tristan ▲* Dokąd będzie rosło grono uprzywilejowanych kosztem nędzy ogromnej większości? Dokąd będzie trwała niewola kobiet, którą już zniesiono w stosunku do mężczyzn? Postać: Flora Tristan Linia 190 ⟶ 179: Postać: Flora Tristan ==''Rozmowa w ~~"Katedrze"~~„Katedrze”''== <!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --> {{Osobne\|Rozmowa w Katedrze}} * Atakuję, kiedy i mnie atakują ** Postać: Santiago Zavala Linia 201 ⟶ 191: * To osoby się zmieniają, a nie istota sprawy. ** Postać: Cayo Bermudez ==''Wojna końca świata''==

Mario Vargas Llosa: Różnice pomiędzy wersjami