Wacław Zagórski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Utworzono nową stronę w:Wacław Zagórski dziennikarz, żołnierz Armii Krajowej, w powstaniu warszawskim dowódca batalionu Lecha Grzybowskiego w Zgrupowaniu „Chrobry II”, redaktor
(Brak różnic)

Wersja z 14:42, 31 mar 2016

Wacław Zagórski (ps. Lech, Daniel, Lech Grzybowski; 1909–1983) – dziennikarz, żołnierz Armii Krajowej, w powstaniu warszawskim, dowódca batalionu Lecha Grzybowskiego w Zgrupowaniu „Chrobry II”, redaktor pisma „Tydzień Polski” w Londynie, działacz kombatancki.

  • Ksiądz mówi o cierpieniu, o ofiarach, o poległych i o tym, że trzeba pojednać się z Bogiem, bo nie wiadomo, co nas czeka. Żołnierze słuchają. Ksiądz odmawia modlitwę za zmarłych. Klękają i powtarzają słowa modlitwy. Ksiądz błogosławi i wszystkim udziela ogólnego rozgrzeszenia. Znów stoją. W oczach nie widać ani jednej łzy. Twardo i hardo patrzą przed siebie. Ksiądz intonuje:
    Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród…
    Czterysta głosów podchwytuje dalsze słowa:
    Nie damy pogrześć mowy…
    Potężnym echem przetacza się wśród ruin i pogorzelisk „Rota”:
    Orężny wstanie hufiec nasz. Duch będzie nam hetmanił…
    Śpiew brzmi jak wyzwanie. Zwyciężeni tak nie śpiewają.
    • Opis: Warszawa, po powstaniu warszawskim, 5 października 1944.
    • Źródło: Wacław Zagórski Wicher wolności. Dziennik powstańca, wyd. Czytelnik, Warszawa 1990. s. 296.
    • Zobacz też: Rota, Maria Konopnicka, powstanie warszawskie