Tytus Oates: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
popr. jęz. |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
==O Tytusie Oatesie==
* Człowiek ten był jedną z tragicznych pomyłek Natury. Ze swym cofniętym czołem, nikłym nosem, maleńkimi, głęboko osadzonymi oczkami i trzęsącymi się policzkami łudząco przypominał świnię. W dzieciństwie nazywano go "obmierzłą gębą", jako że ustawicznie ciekło mu z nosa i miewał drgawki; wyrósł na samolubnego i przez nikogo niekochanego młodzieńca, znanego powszechnie z plugawego języka i obelg, jakimi obrzucał matkę. Wzbogaciwszy się na krzywdzie bliźnich, lubił nosić się wykwintnie, czego efekt był równie komiczny, jakby dziką świnię afrykańską ubrać w dworskie szaty. Głos miał wysoki, a mimo to wulgarny, dobywający się jakby z głębi beczki. Mówił monotonnie, śpiewno-żałobnym tonem, mimo to nawet na inteligentnych skądinąd ludzi wywierał dziwny, magnetyczny wpływ; stąd też niektórzy historycy przypisują mu zdolności mesmeryczne.
** Autor: [[Geoffrey Regan]], ''Historyczne błędy, skandale i ciekawostki'', wyd. Klub Dla Ciebie (KDC), Warszawa 2005, ISBN 83-7404-106-4, tłum. Marek Urbański, s. 94.
* Konspirator, krzywoprzysięzca, złodziej, fantasta i najbardziej osławiony kłamca w historii Anglii, Tytus Oates był bezpośrednio odpowiedzialny za egzekucję ponad 30 osób oraz tortury i ruinę materialną wielu innych. Wymyślony przezeń w 1678 r. „spisek papistów” spowodował w Anglii wybuch antykatolickiej histerii. Przez pewien czas Oates uchodził za bohatera narodowego; manipulował Anglikami, umiejętnie podsycając ich lęki i obawy głównie w celu osiągnięcia osobistych korzyści i sławy – jak zauważył jeden z jego współczesnych: „największą przyjemność czerpał z tego, że wszyscy się go bali i że mógł wyrządzać szkody tak wielu osobom”.
** Autor: Simon Sebag Montefiore, ''Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa'', wyd. Świat Książki, tłum. Jerzy Korpanty, 2010, ISBN 978-83-247-1548-0, s. 159.
| |||