Mikołaj II Romanow: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m format, dr zmiana |
||
Linia 6:
* Co takiego?
** Opis: reakcja na słowa [[Jakow Jurowski|Jakowa Jurowskiego]], który oznajmił mu, że zostanie rozstrzelany, co nastąpiło natychmiast.
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo
* Mam nadzieję, że oczko i nóżka mają się lepiej. (…) Wciąż chodzę jak odurzony. Postaram się przyjechać jak najszybciej. Niki.
Linia 29:
==O Mikołaju II Romanowie==
* Co jednak najważniejsze, Mikołaj II nie był żadnym zbrodniarzem. Był wielkim rosyjskim patriotą. Abdykował w 1917 roku, aby uniknąć wojny domowej i rozlewu krwi. Jak wiadomo, nie udało mu się tego osiągnąć, ale nie ma wątpliwości co do jego dobrych intencji. Oddał władzę, bo wiedział, że ma czyste sumienie, i nie miał powodu do obaw, iż zostanie osądzony. Dyktatorzy z krwią na rękach władzy nie oddają nigdy. To sowiecka propaganda przedstawiała go jako masowego mordercę i krwiopijcę, którego obalił dzielny towarzysz Lenin. To jednak kłamstwa. W Rosji Mikołaja II rozkwitała nauka, architektura, literatura, balet. Był to kraj wielkich przedsięwzięć, takich jak Kolej Transsyberyjska. Związek Sowiecki był zaś krajem permanentnej nędzy, tandety i nudy. Rosja mieniła się wszystkimi kolorami, Związek Sowiecki miał tylko rozmaite odcienie szarości. Mikołaj II był człowiekiem wieku XIX. Żył w starych, dobrych czasach. Nie mógł więc przewidzieć, że bolszewicy posuną się do takiego bestialstwa, że zamordują go razem z dziećmi. Cesarz mógł uciec, chciało go przyjąć kilka krajów. Jeszcze przed przewrotem bolszewickim, gdy rządził tymczasowy gabinet Kierenskiego, mógł wyjechać wspomnianą Koleją Transsyberyjską do Chin. Postanowił jednak zostać i wypić kielich goryczy do końca oraz podzielić los swojego narodu.
** Autor: [[Wiktor Suworow]], ''Alfabet Suworowa'', Dom Wydawniczy
** Zobacz też: [[ZSRR]], [[Włodzimierz Lenin]], [[Aleksander Kierenski]]
|