Jean-Bédel Bokassa: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m format, dr zmiana |
||
Linia 1:
[[Plik:Ceausescu with Bokassa 3.jpg|mały|<center>Jean-Bédel Bokassa (pierwszy z lewej)</center>]]
'''[[w:Jean-Bédel Bokassa|Jean-Bédel Bokassa]]''' (1921–1996) – wojskowy i polityk Republiki Środkowoafrykańskiej, dyktator (1966–1979).
* Byłem cesarzem…
** Źródło: Riccardo Orizio, ''Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami''
* Tego dnia przestałem być człowiekiem, który zawsze musiał dawać podarki – diamenty, kość słoniową, kobiety… Przywódcy z całego świata okazywali mi szacunek, bo byłem cesarzem.
** Opis: o dniu swojej koronacji na cesarza środkowoafrykańskiego, uważanej za groteskową, gdyż kraj ten był jednym z najbiedniejszych rejonów Afryki.
** Źródło: Riccardo Orizio, ''Diabeł na emeryturze. Rozmowy z siedmioma dyktatorami''
==O Jeanie-Bédelu Bokassie==
* Bokassa jest dla mnie kolejnym symbolem tego, co tkwiło także w Neronie czy Kaliguli, Hitlerze, co obserwujemy u Saddama Husajna.
** Autor: [[Werner Herzog]]
** Źródło: Magdalena Zagała, [http://wiadomosci.onet.pl/kraj/jadl-ludzkie-mieso-uwazal-sie-za-napoleona-splodzil-piecdziesiat-czworo-dzieci/qj883 ''Jadł ludzkie mięso, uważał się za Napoleona, spłodził pięćdziesiąt czworo dzieci. Bokassa
* Były lata 50., zbliżała się epoka niepodległości. Przyszedł czas afrykanizacji, również w armiach. Ale brytyjscy i francuscy oficerowie chcą w nich zostać jak najdłużej. Żeby dowieść, że są niezastąpieni, spośród podwładnych Afrykańczyków awansują ludzi trzeciego rzutu, niezbyt lotnych, ale posłusznych, z dnia na dzień z kaprali i sierżantów robią pułkowników i generałów. Bokassa w Republice Środkowej Afryki, Soglo w Dahomeju, Amin w Ugandzie – mogą być przykładem.
Linia 18:
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
** Autor: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'', tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Józef Stalin]], [[Mao Zedong]], [[Napoleon Bonaparte]], [[Hồ Chí Minh]], [[Pol Pot]], [[Gamal Abdel Naser]], [[Saddam Husajn]], [[Juan Perón]], [[Fidel Castro]], [[Muammar al-Kaddafi]], [[Idi Amin]]
{{
[[Kategoria:Cesarze]]
[[Kategoria:Prezydenci Republiki Środkowoafrykańskiej]]
| |||