Idi Amin: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 68:
* Myśleliśmy, że był kanibalem… No nie wiem, może był wielkim nacjonalistą, patriotą.
** Autor: [[Hugo Chávez]], [http://www.rp.pl/artykul/398533.html „Rzeczpospolita”, 28 listopada 2009]
 
* Najpoważniejsze kulinarne oskarżenia padły jednak pod adresem dyktatora Idiego Amina z Ugandy. Podejrzewano go bowiem o... ludożerstwo. Amin zbył to żartem, odpowiadając na pytanie angielskiego dziennikarza, że "nie przepada za ludzkim mięsem, gdyż jest dla niego zbyt słone". Ale pochodził z plemienia, w którym wierzono, że zabity wróg nie będzie się mścił jako duch tylko wtedy, gdy zostanie przez zabójcę zjedzony. Wątpliwości więc pozostały. Amin miał 12 żon i gigantyczną liczbę dzieci, oficjalnie uznał 49! Wyjaśniał, że nadzwyczajną jurność zawdzięcza afrodyzjakowi, który sam odkrył. Miały nim być zjadane w olbrzymich ilościach pomarańcze, co najmniej czterdzieści dziennie.
** Autor: [[Kazimierz Pytko]], ''Dla nas - nie dla mas!'', "Angora", nr 20 (1300), 17 maja 2015, s. 59.
 
* Nazywany był Big Daddy (Wielki Tata), miał śmieszny wygląd bufona, pod którym krył się potwór. Według Amnesty International w okresie sprawowania władzy spowodował śmierć ponad trzystu tysięcy Ugandyjczyków i zdziesiątkował całe plemiona, takie jak Longi, Acholi czy Lugbara. Początkowo dyktator miał poparcie Zachodu, który widział w nim zaporę dla komunizmu, rozprzestrzeniającego się w krajach przechodzących dekolonizację. Lecz bardzo szybko kraje zachodnie stały się świadkami niewytłumaczalnego (jeśli nie absurdalnego) niebezpiecznego postępowania swego podopiecznego.