Adolf Hitler: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m lit, format, dr zmiana
Linia 114:
* Po fakcie człowiek żałuje tylko, że był za dobry.
** Opis: podczas ślubu z Ewą Braun w bunkrze w 1945 (nazajutrz oboje popełnili samobójstwo).
** Źródło: Diane Ducret, Emmanuel Hecht, ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków, 2014, tłum. Anna Maria Nowak
 
* Polacy są najbardziej inteligentnym narodem ze wszystkich, z którymi spotkali się Niemcy podczas tej wojny w Europie… Polacy, według mojej opinii oraz na podstawie obserwacji i meldunków z Generalnej Guberni, są jedynym narodem w Europie, który łączy w sobie wysoką inteligencję z niesłychanym sprytem. Jest to najzdolniejszy naród w Europie, ponieważ żyją ciągle w niesłychanie trudnych warunkach politycznych, wyrobił w sobie wielki rozsądek życiowy, nigdzie niespotykany. Na podstawie ostatnich badań, prowadzonych przez Reichsrassenamt uczeni niemieccy doszli do przekonania, że Polacy powinni być asymilowani do społeczności niemieckiej jako element wartościowy rasowo. Uczeni nasi doszli do wniosku, że połączenie niemieckiej systematyczności z polotem Polaków dałoby doskonałe wyniki.
** Źródło: [http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/c1465673165f8f8d. html ''Tajny memoriał Hitlera do Himmlera 4 marca 1944''], przedruk: „Głos Wielkopolski” nr 330, 1947.
** Zobacz też: [[Polacy]]
 
Linia 154:
** Źródło: film dokumentalny ''Apokalipsa. Siła Hitlera: Zagrożenie''
 
* W obecnej godzinie czuję się zobowiązany wobec swojego sumienia do jeszcze jednego apelu do rozsądku Anglii. Uważam, że mogę to uczynić, ponieważ nie proszę o coś jako pokonany, lecz opowiadam się jako zwycięzca za rozsądkiem. Nie widzę powodu, który zmuszałby do kontynuowania tej walki. Żałuję ofiar, które będzie ona kosztować. Także mojemu własnemu narodowi chciałbym ich oszczędzić.
** Opis: 19 lipca 1940.
 
* Walka z wewnętrznym wrogiem narodu nigdy nie rozbije się o formalną biurokrację lub jej nieudolność, lecz jedynie tam, gdzie formalna biurokracja państwowa miałaby się okazać niezdatną do rozwiązania jakiegoś problemu, naród niemiecki użyje swej aktywniejszej organizacji, by dopomóc sobie w zrealizowaniu konieczności życiowej (…), o czym może rozstrzygać państwo, o tym też ono rozstrzygnie. To, czego państwo nie będzie w stanie rozwiązać, zostanie rozwiązane za pomocą zorganizowanego ruchu (partyjnego).
** Opis: z przemówienia wygłoszonego na zjeździe norymberskim 11 września 1935.
** Źródło: Eberhard Jäckel, ''Panowanie Hitlera'', tłum. A. Karaszniewicz-Mazur, wyd. Ossolineum, Wrocław 1989, s. 62, 63, tłum. A. Karaszniewicz-Mazur.
** Zobacz też: [[biurokracja]]
 
* Wojna jest przegrana.
** Opis: rozpacz, w jaką popadł 22 kwietnia 1945.
** Źródło: Jean-Paul Bled, ''SamobóstwoSamobójstwo Hitlera'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 29.
 
* Wolałbym dać sobie wyrwać trzy lub cztery zdrowe zęby, niż przejść przez tę rozmowę raz jeszcze.
Linia 171:
 
* W polityce należy sobie zdobyć poparcie kobiet; mężczyźni pójdą za Tobą sami z siebie.
** Źródło: Diane Ducret, ''Kobiety dyktatorów', tłum. Maria Rostworowska', Wydawnictwo Znak, Kraków, 2012, ISBN 9788324018840, s. 293, tłum. Maria Rostworowska.
 
* Wszystkie moje przedsięwzięcia są skierowane przeciw Rosji. Jeżeli Zachód jest zbyt tępy lub ślepy, by to pojąć, będę zmuszony dojść do porozumienia z Rosjanami, obrócić się i uderzyć na Zachód, a po jego pokonaniu ponownie zwrócić się z całą siłą przeciwko Związkowi Sowieckiemu.
Linia 184:
* Zawarcie przez Watykan traktatu z nowymi Niemcami oznacza uznanie przez Kościół katolicki państwa narodowosocjalistycznego. Traktat ten jasno i wyraźnie pokazuje całemu światu, że twierdzenie o wrogości narodowego socjalizmu do religii jest kłamstwem. (…) Konkordat dał Niemcom możliwość i stworzył sferę zaufania, która będzie miała szczególne znaczenie w pilnej walce z międzynarodowym żydostwem.
** Opis: w odezwie z 22 lipca 1933 do NSDAP.
** Źródło: John Cornwell, ''Papież Hitlera: Sekretna historia Piusa XII'', tłum. Andrzej Grabowski, Warszawa 2006, s. 59, tłum. Andrzej Grabowski.
 
* Zmuszę ich [swoich dowódców] do dezycjidecyzji tu, w Berlinie, albo umrę.
** Opis: słowa z 20 kwietnia 1920.
** Źródło: Jean-Paul Bled, ''SamobóstwoSamobójstwo Hitlera'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wydop. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłumcit. Anna Maria Nowak, s. 25.
 
* Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem.
Linia 239:
* (…) czasem chciałabym umrzeć wpatrzona w Pana fotografię, by już nigdy niczego innego nie oglądać oprócz Pana.
** Autor: baronowa [[Elsa Hagen von Klein]]
** Źródło: Diane Durcet, ''Kobiety dyktatorów'', wyd. Znak 2012.
 
* Führer potrafi być naprawdę uroczy. Ile jest w nim naturalnego ciepła, ile rozsiewa wokół siebie szczerej, przyjacielskiej serdeczności. Nic dziwnego, że jest tak kochany.
Linia 269:
 
* Hitler był zdecydowanie zdolny, jakkolwiek jednostronnie, ale brak mu było samodyscypliny, przynajmniej uchodził za krnąbrnego, samowolnego, upartego i porywczego; z wyraźnym trudem przychodziło mu dopasowywanie się do ram szkoły. Nie był również pilny, bowiem w przeciwnym razie, przy swoich zdolnościach, mógłby osiągnąć lepsze wyniki.
** Autor: Eduard Hümer, nauczyciel Hitlera od języków – [[język francuski|francuskiego]] i [[język niemiecki|niemieckiego]] ze szkoły w Linzu.
** Opis: podczas procesu Hitlera w Monachium w 1924.
 
Linia 296:
** Autor: [[Paul von Hindenburg]]
** Opis: 26 stycznia 1933 na naradzie z liderami partii konserwatywnej (DNVP).
** Źródło: Eberhard Jäckel, ''Panowanie Hitlera'', wydop. Ossolineum, Wrocław 1989cit., s. 34, tłum. A. Karaszniewicz-Mazur.
 
* Nie spotkałem wcześniej szczęśliwszych ludzi niż Niemcy, a Hitler jest jednym z największych ludzi. Starsi ufają mu, młodzi ubóstwiają. To jest właśnie uwielbienie narodowego bohatera, który uratował ich kraj.
Linia 307:
 
* Po wyborach do Reichstagu 31 lipca 1932 r. NSDAP pod przywództwem Hitlera stała się najsilniejszą partią. Liczba oddanych na nią głosów osiągnęła 37,3 proc. Nie była to wprawdzie większość, ale w porównaniu z poprzednimi wyborami liczba ta była więcej niż dwukrotna. (…) Ten przyrost pochodził głównie z obozu mieszczańsko-monarchistycznego. Potwierdzają to badania nad pochodzeniem społecznym wyborców. Wykazują one, że na NSDAP liczniej głosowali członkowie warstw posiadających, i to tych bogatszych, niż robotnicy czy bezrobotni.
** Autor: Eberhard Jäckel, ''Panowanie Hitlera'', wydop. Ossolineum, Wrocław 1989cit., s. 28, 29, tłum. A. Karaszniewicz-Mazur.
 
* Stała aktywność bojowa na wciąż niespokojnym froncie (północna Francja, Belgia), w której pułk się zawsze znajdował, stawiały każdemu z należących do pułku najwyższe wymagania pod względem ofiarności i osobistego męstwa. Pod tym względem Hitler był dla swojego otoczenia wzorowym przykładem. Jego osobiste męstwo, jego przykładne wzorcowe zachowanie w wszelkich sytuacjach bojowych, wywierały potężny wpływ na jego kolegów, z którego to powodu, w połączeniu z jego skromnym usposobieniem i podziwu godną osobistą skromnością, cieszył się dużym szacunkiem zarówno u swoich przełożonych, jak i równych sobie.
Linia 315:
* Świadectwo kobiet, które z nim spały, a wiele z nich jeszcze żyje, dowodzi, że umiał docenić ciało płci pięknej. Kobiety te śmieją się na samą wzmiankę o homoseksualizmie Hitlera, a ich dowody są dość przekonywające.
** Autor: Glenn B. Infield
** Źródło: Adam Ian, ''Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego'', tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, USA Los Angeles-Łódź, 1991, ISBN 83-900360-0-2, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn8390036002, s. 40.
 
* Taktyka jego na tym polegała: posunąć się o krok dalej w okrucieństwie, cynizmie, kłamstwie, chytrości, odwadze, o ten jeden krok oszałamiający, wytrącający z normy, fantastyczny, niemożliwy, nie do przyjęcia… wytrzymać tam gdzie inni, przerażeni, wołają: ''pas''! Dlatego wtrącił naród niemiecki w okrucieństwo, i w okrucieństwo wtrącił Europę – on pragnął najokrutniejszego życia jako ostatecznego sprawdzianu zdolności do życia.
Linia 323:
** Autor: [[Paul von Hindenburg]]
** Opis: 17 lutego 1933.
** Źródło: Eberhard Jäckel, ''Panowanie Hitlera'', ''op. cit.'', s. 43, 44.
 
* W całej historii nie ma równie okrutnej postaci, która przyczyniłaby się do śmierci tak zatrważającej liczby ludzi. Ten ponury Austriak stał się katem nie tylko obywateli państw, którym wypowiedział, dosłownie lub w przenośni, wojnę, ale także Niemców, któychktórych pchnął na krwawą drogę zbrodni przeciw ludzkości. Nawet dziś określenie "nazista"„nazista” stosowane jest zarówno do bezpośrednich zwolenników Hitlera, jak i do wszystkich, którzy poniżają i prześladują ludzi innej rasy czy wyznania.
** Autor: José María López Ruiz, ''Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata'', tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 258
 
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
** Autor: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'', tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 312, tłum. Anna i Jacek Maziarscy.
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Józef Stalin]], [[Mao Zedong]], [[Napoleon Bonaparte]], [[Hồ Chí Minh]], [[Gamal Abdel Naser]], [[Saddam Husajn]], [[Juan Perón]], [[Fidel Castro]], [[Muammar al-Kaddafi]], [[Jean-Bédel Bokassa]], [[Idi Amin]]