Kot: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 164:
* [[Ala ma kota]].
** Autor: [[Marian Falski]], ''Elementarz''
 
* Gdy obcujemy z żywym kotem, odkrywamy w sobie nagle potrzebę, by go obserwować i opisywać. Dostrzegamy, że kot opisany słowami jest znacznie ciekawszy od swego wizerunku, ponieważ w grę wkracza człowiek. Człowiek, który opisuje kota, towarzyszy mu w każdej sytuacji. (...) Ale koty potrafią nawet w najmniej wykształconych ludziach na chwilę obudzić pisarza. Miłośnicy kotów aż kipią od obserwacji, doświadczeń, przeżyć, komentarzy i pytań do Pana Boga – i co z tym zrobić? (...) Przede wszystkim pragną podzielić się swym odkryciem, że każdy kot jest jedyny w swoim rodzaju, że każdy „ma – cytuję – swój wyznaczony los i swoją niepowtarzalną osobowość”. Zawsze w tego typu wiadomościach kryje się zdumienie: tak jak my, ludzie.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'' (tłum. K. Wierzbicka), Wiedza i Życie, Warszawa 2000
* Gdyby koty nie istniały, nikt nie potrafiłby ich wymyślić, choć musiałyby zostać wymyślone.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 111
 
* Gdyby można było skrzyżować człowieka z kotem, skorzystałby na tym człowiek, a stracił kot.
Linia 174 ⟶ 180:
** Autor: [[Sven Darko]]
** Zobacz też: [[pchła]]
 
* Kot to roziskrzona kulka pełna życia, która spadła pośród nas prosto z ręki Boga.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 110
 
* Kota, związanego (…) z boginią Izydą, Egipcjanie uważali za swojego opiekuna, a także pogromcę gryzoni. Przypisywali mu również zdolność zabijania kobr.
** Autor: [[Jake Page]], ''Jak koty widzą świat i ludzi?'', op. cit., s. 51.
** Zobacz też: [[Izyda]]
 
* Koty, którym się ofiarowało serce, przez całe życie pozostają małymi dziećmi.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 119
 
* Koty nie są zwierzętami stadnymi, lecz (...) tolerują się z wręcz lwią wielkodusznością. Paląca zazdrość pojawia się zaś natychmiast, gdy w grę wchodzą ukochani ludzie. (...) Kot, który był pierwszy, nie życzy sobie najmniejszego podziału uczuć. To on jest słońcem, wokół którego wszystko się kręci, i nie zrezygnuje z tego nigdy, nigdy, nigdy, nie i nigdy!
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'' (tłum. K. Wierzbicka, Warszawa 2000)
 
* Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności.
Linia 193 ⟶ 205:
** Autor: [[Stephen Baker]], ''Jak żyć z neurotycznym kotem'' (1985), tłum. Anna Dorota Kamińska
** Zobacz też: [[Bóg]], [[stworzenie]]
 
* Na korzyść tak odległych od nas w czasie Egipcjan przemawia fakt, że miłujący wolność kot postanowił dać im się udomowić.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 112
 
* Nawet najmniejszy kotek to żywe arcydzieło.
Linia 235 ⟶ 250:
 
* Szczytem szczęścia dla kota jest uwaga, rozmowa, pieszczoty i miłość ze strony człowieka; a dla ludzi nic nie może być pochlebniejszego niż przywiązanie istoty tak dalece niezależnej.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 13
 
* Ten, kto spróbuje nieść kota za ogon, nauczy się czegoś, czego nie nauczy się w żaden inny sposób.