Granica polsko-białoruska: Różnice pomiędzy wersjami

* Stoi ona prawie na granicy z Polską (…) Pamiętam jak byliśmy mali i przyjeżdżając do babci, lubiliśmy obserwować z okien babcinej chaty jak zapalają się latarnie i świecą okna w polskiej wiosce, która była od razu za rzeką Świsłocz. Zasypiając, ciekawie i trochę dziwnie było słuchać babcine opowieści o tym, jak kiedyś każdej niedzieli chodziła na rynek do polskich Krynek sprzedawać tam jajka i słoninę.

** Стаіць яна амаль на мяжы з Польшчаю (…) Помню, мы, малыя, прыязджаючы да бабулі, любілі назіраць з вокнаў бабулінай хаты, як запальваюцца ліхтары і свецяцца вокны ў польскай вёсцы, што адразу за ракою Свіслач. Засынаючы, цікава і крыху дзіўна было слухаць бабуліны аповеды пра тое, як калісьці яна кожную нядзелю хадзіла на рынак у польскія Крынкі прадаваць яйкі ды сала (biał.)

 

* To nie rzeka dzieli, ale ludzie. To oni posłużyli się Bugiem, czyniąc z niego w 1939 i 1944 roku granicę, ze wszelkimi tego konsekwencjami. Bug jest dla mnie rzeką magiczną. Moja rodzinna wioska stała na jego wschodnim brzegu i kiedy wytyczano granicę, nas wszystkich wysiedlono. (…) Dla ludzi to tragedia – ciężko żyć ze świadomością, że po drugiej stronie rzeki są mogiły przodków, że jest do nich całkiem blisko, a jednak bardzo daleko.